Page 40 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 40

สมผสใจ
                                            ั
                                         ั
                                         สยายปก ี
                                 ึ
                                 ่
                                                 ั
                                                               ํ
                                                               ้
                                          ิ
                   ั
                            ิ
                  นกศกษาหญงคนหนงทลงเรียนวชาเดียวกนเขามาชวนดวยนาเสียงเริงรา เธอ
                      ึ
                                    ี
                                    ่
                                ั
                                                       
                         ั
                                     ู
                    
                                                    ํ
                                             
                                                 ื
           เปนสาวหนาตานารก แถมยงชอบดแลเอาใจใสคนอน ทาใหเปนสาวฮอตประจําวทยาลย
                                                                      ิ
                                                 ่
                        
             
                                                                          ั
                                                         
                                            ั
                      ุ
                   ู
                                                     ี
                                       ั
            ิ
           มโคโตะก็พดคยกบเธอบางนานๆ ครง ทวาวนนเขาไมมกะจตกะใจอยากอยูกบใครเลย
                        ั
                                                        ิ
                                                                    ั
                                               ้
                                               ี
                                       ้
           จรงๆ
             ิ
                         ั
                       ี
                           ี
                           ้
                  “โทษท วนนครมซาวะมนดแลว”
                              ิ
                                   ี
                                        
                                    ั
                            ุ
                             ุ
                            
                                      
                                 ิ
                                           ี
                          ิ
                  ขณะครนคดวาจะปฏเสธอยางไรด ชายคนหนงกเดนเขามาในหองเรยนและเอย
                       
                                                          
                                                       ิ
                                                   ึ
                                                   ่
                                                     ็
                                                                          
                                                                
                                                                   ี
                       ุ
                                           ั
           แทรก อาวเหรอ นกศกษาหญงยอมถอยกลบไปหากลมเพอนแตโดยด   ี
                                                      ื
                 
                                                           
                                                      ่
                                 ิ
                                                   ุ
                           ึ
                         ั
                                                   
                         ิ
                  “...น ฮาชโมโตะคงเหรอ?”
                               ุ
                     ี
                     ่
                        ่
                                                 ่
                                             ื
                                                            ั
                                                                         
                                     ้
                        ี
                                     ั
                                   
                                                                   
                                                                 ู
                                                     
                                                 ี
                  สาเหตทมโคโตะถามเชนนน เพราะเพอนทไมไดเจอหนากนนานดเปนผใหญขน
                                                   
                                                                          ึ
                       ุ
                                                                      ู
                         ิ
                                                          
                                                                          ้
                                             ่
                                                                      
                                                ี
                                               ู
                                      ี
                                                 ั
                          ิ
                  ี
                ี
           มากทเดยว แมรสนยมการแตงตวเรยบงายแตดดกบทรงผมยาวยังคงเหมือนเดิม ทวา
                                    ั
                                               ี
                                                
                                               ่
                            
                                                                 ั
                     ื
                                                            
                                                      ี
                       ี
                     ้
                                                   
                                  ื
           บรรยากาศดอเงยบหนอยๆ เลอนหายไป แทนทดวยทาทสงบ คลายๆ กบเซนร   ิ
                                                ิ
                                                              ้
                                                            
                                               ู
                                               
                                                              ี
                                                      ิ
                  ฮาชโมโตะ...ฮาชโมโตะ ชนจเคยเรยนอยวทยาลยศลปะแหงน เปนเพอนคนแรก
                                    ิ
                     ิ
                                      ิ
                                                    ั
                              ิ
                                          ี
                                                                
                                                                    ื
                                                                    ่
                                                          ํ
                                   ี
           ในโตเกยวของมโคโตะ แตตอนนลาออกจากวทยาลยแลว และกาลงเดนบนเสนทางของ
                                                               ิ
                                                            ั
                                                 ั
                                   ้
                       ิ
                                            ิ
                 ี
                                                          ํ
                                                   ี
           ตวเองในฐานะนักวาดภาพประกอบ อาจเพราะตองใชชวตดวยลาแขงตวเองละมัง ออรา
                                                               ั
                                                    ิ
                                                                      ้
            ั
           มนใจและภาคภมใจในตวเองจงปรากฏแจมชด
                       ู
                                            ั
                        ิ
            ่
            ั
                             ั
                                          
                                 ึ
                    ั
                                          ึ
                                                   
                                  
                                                              
                                                           ั
                                            ี
                                            ่
                           ี
                                               ั
                                ุ
                  “ยงจะถามอก ฉนอตสาหมาหาถงท หวงจะไดเจอนายสกหนอย”
                              ั
                                    
                  “...มาหาฉนเหรอ?”
                         ั
                                 ั
                                                                    
                  “ฉนสงขอความหาตงหลายครง แตนายไมอาน ฉนเลยอดเปนหวงไมได” 
                                                      ั
                                                 
                                                                
                                            
                                 ้
                                        ั
                        
                                        ้
                    ั
                      
                                                              
                                                  
                                                                    ่
                                                                    ี
                          ั
                       ิ
                                                                       ิ
                                       ิ
                              ิ
                            ้
                            ั
                                   ี
                  พอไดยนดงนนมโคโตะรบหยบสมารตโฟนมาตรวจสอบ เปนอยางทฮาชโมโตะ
                                                                      ้
                                                          ํ
                                                                ึ
                                                                ่
                                         ่
                                         ี
           บอก ในแอปพลเคชันสนทนามขอความทยงไมไดอานสะสมอยจานวนหนง ชวงนีมโคโตะ
                                          ั
                                                                   
                                  ี
                       ิ
                                               
                                                
                                   
                                             
                                                                       ิ
                                                         
                                                         ู
                                
                                        
                                      ึ
             
                          
              ี
                 ิ
                                          
           ไมมกะจตกะใจแตะตองสมารตโฟนจงไมไดสงเกต
                                           ั
                                                                         ั
                                       ิ
                                ั
                  “...ขะ ขอโทษ...! ฉนไมไดเมนฮาชโมโตะคงหรอกนะ แคไมไดสงเกตโทรศพท
                                                 ุ
                                                                 ั
                                            ิ
             ิ
           จรงๆ...”
                                          38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45