Page 38 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 38
สมผสใจ
ั
ั
สยายปก ี
่
ี
คนทกาลงชะโงกมองมโคโตะดวยสหนาเปนหวง คอแมของเดกๆ นนเอง
ั
่
ํ
ี
ั
ิ
็
ื
ั
ี
ี
็
“ฉนเหนหนาซดมากเลยเปนหวง... ถาไมสบาย ใหเรยกรถพยาบาลไหมคะ?”
“อะ...ไมครบ ผมไมเปนไร ขอบคณมากครบ”
ั
ั
ุ
ี
ิ
่
ี
้
ิ
มโคโตะฝนยมกลบเกลือน แกมของแมเดกเปลียนเปนสแดง เสยงลูกๆ ตะโกน
็
่
ี
ึ
ิ
เรยกดงขน เธอจงเดนจากไปดวยทาทเปนหวงเปนใย
ี
้
ั
ึ
้
่
ี
“...อะไร... เมอกมน...”
ั
ื
ั
่
มอยงสนอย ู
ั
ื
่
ึ
สมดสเกตชภาพยบยย สงสยตนคงเผลอจิกทงโดยไมรตว แบบนตองวาดใหม
้
้
ั
ู
ุ
ู
ี
ั
ั
ี
ตงแตตน
้
ั
ึ
ื
ิ
ี
่
ี
ู
ั
ิ
ั
มโคโตะดนาฬกาขอมอ อกไมถงสามสบนาทตองกลบไปรวมตวตามทอาจารย
ี
ั
แจงแลว มโคโตะสะบดศรษะและปรบการจบดนสอใหม
ิ
ั
ิ
ั
ี
ี
ั
่
่
ื
้
ุ
ู
เขาพยายามบงคบตวเองใหหยดสนขณะคอยๆ วาดภาพทวทศนทอยเบองหนา
ั
ิ
ั
ั
ั
ั
ทวาพอสายตาหนไปทางหญงชราซงยงยนนงอยตรงจดเดม...
ุ
ิ
ื
ั
่
ู
ิ
ึ
ิ
่
“...อก...”
ึ
ํ
่
ั
ั
ี
่
่
ั
็
ฝนรายกเรมครอบงาทงรางพรอมกบอาการสนทนาจะสงบลงแลว ...ไมได ทาไม
้
ํ
ิ
้
ึ
ี
ถงเปนแบบนนะ
...ทงทเราเปนแคจตรกรออนหด
ิ
ั
้
ั
่
ี
ั
ุ
่
ไมยอมหยด ไมยอมหายไป อาการสน...ความหวาดกลว
ั
ี
่
ี
่
ื
ี
ี
่
ิ
ิ
ั
...ทงทเซนรซงพาเรามาโตเกยวเพอปนใหเปนจตรกรทมความสามารถ
้
ั
ิ
มโคโตะอยากคิดวามนเปนเพียงเรืองบงเอญ ทตนวาดภาพคนตายไมไดคงมแค
ี
ั
ิ
่
ั
ี
่
้
ั
้
ั
ี
้
ี
ั
ครงนนเพยงครงเดยว
ี
ั
ิ
ุ
ทวาหลงจากนนทกครงทมโคโตะพยายามวาดพวกเขา ฝนรายจะหวนกลบมา
ั
้
ั
่
ั
้
36
