Page 34 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 34

สมผสใจ
                                            ั
                                         ั
                                         สยายปก ี
                                                   
                                 ึ
                                                  ิ
                                        
                                      
                            ํ
                          ื
                  มโคโตะกลนนาลายอกใหญ จองมองแซตเทรนในหนงสอรวมภาพ
                   ิ
                            ้
                                                        ั
                                                          ื
                                   ึ
                                  ู
                  ตอนกนอาหารโกยารสกอยางไรกนนะ เมอตองกนไปมองดเทพเขมอบลกของ
                       ิ
                                                      ิ
                                                              ู
                                                                       ู
                                                                    ื
                                           ั
                                                 ่
                                                 ื
                               ุ
                             ุ
                                                           ี
                                                        ื
                                                                       ิ
                                                             
                                                      ั
                                     ้
                                     ั
                                            
                                         ั
            ั
           ตวเองไป แถมภาพวาดดจขมนรกนนเขายงเปนคนวาดเองกบมออกตางหาก...เขาคดอะไร
             ู
               ั
           อยกนแน 
             
                     
                            ่
                            ี
                           ี
                  ...อา แบบนนเอง...
                           ้
                            ็
                                 ้
                  แลวมโคโตะกฉกคดขนได 
                                 ึ
                             ุ
                               ิ
                    
                      ิ
                                                           ู
                                                          ี
                                 ่
                                    ั
                  เปนเพราะชายชราทกาลงขะมกเขมนกนลกตวเองอยนดไมมเคาความเปนเทพ
                                              ิ
                                                              ี
                                 ี
                                        ั
                                                   ั
                                                 ู
                                                          ้
                                                         ู
                                  ํ
                                               ึ
                                                             ั
                                                             ่
                                              ้
           เหลืออยู...เพราะเหมือนมนุษยตางหาก ภาพนีจงกระตุนอารมณหวนไหวและหวาดกลัว
                                          
                  ู
            ั
                               ั
            ้
                                                                        ํ
                                           ั
           ทงยังดงดดใจไปพรอมๆ กน ความเห็นแกตว ความวิตกกังวล และความหวาดกลัวทาให 
                ึ
                         
                        ู
                                                       ้
                                                                         ั
                                                     
                                                                         ้
                                                 ึ
               ิ
                                 
                                                                     
                                                       ี
                          
                                                
                                                              
                                                                      
           เขากนไดกระทงลกนอยแสนนารก อารมณความรสกเหลานพบเจอไดในมนษยเทานน
                      ่
                                          
                                   ั
                                                                  ุ
                      ั
                                                ู
                  
                  ...เหมอนซากราบะซง ั
                       ื
                            ุ
                                                                 ้
                           
                                                                
                                         
                      ี
                                                                 ั
                       ิ
                                                         ้
                  แมมชวตอยูตางยุค ตางสมัย ตางประเทศ และตางเชือชาติ แตทงสองคนเลือก
                     ี
                    
                                  
                            
                                                                    ื
                                                   ื
                                                      ั
           ระบายอารมณโศกเศราและสนหวงลงบนผนผาใบเหมอนกน ...โดยไมมทางเลอก
                                                               ี
                                             
                                          ื
                                                              
                      
                                    ั
                                ้
                           
                                ิ
                    
                                                         
                              
                  ทวาซากราบะไมอาจยอมรบความจริงทผลงานขายไดจากความตายของภรรยา
                                               ่
                                               ี
                                     ั
                        ุ
           กบลกจงหกพกนทง ยตอาชพของตวเอง หากเปนมโคโตะ...หากคนทจากไปคอเซนร...
                         ้
                   ั
                             ิ
                                               
                                ี
                       ั
            ั
                                                 ิ
                                                                    ื
                                                                         ิ
                     
                            ุ
                                     ั
                                                              ี
               ู
                     ู
                         ิ
                 ึ
                                                              ่
                                                      ุ
                                                  ิ
                                                   
                                                      
                  มโคโตะกาหมดแนนโดยไมรตว มอของเซนรหอหมหมดนนเอาไว 
                                                         ั
                                                            ั
                                                            ้
                               
                         ํ
                            ั
                                       ั
                                      
                                     
                                          ื
                   ิ
                                      ู
                                                        
                                     
                         
                              
                                        ้
                                                              
                                            ิ
                                                                 
                                ิ
                                                     ิ
                  “...การใชอารมณเชงลบเปนเชอเพลงของความคดสรางสรรค ไมใชเรองเลวราย
                                                                  
                                        ื
                                                                         
                                                                    ่
                                                                    ื
           หรอก”
                     ึ
                  “...อก...?”
                                                                        ั
                  “การระบายความสินหวง เหงา โศกเศราลงในผลงานของตัวเองไมไดจากดอย ู
                                                                      ํ
                                    ั
                                ้
                                                   
                                                    ุ
                        ่
                                             
                         ื
                        ี
           เฉพาะภาพวาด นคอชะตากรรมทีคนทํางานสรางสรรคทกคนเผชิญรวมกัน หากตองการ
                                    ่
                                                             
                                                                      
                                                               ิ
                                                                       ื
                                    ็
                                  ิ
                                ี
                                               ื
              ี
                                     ี
                                           ี
           หนจากโลกความเปนจรง ทจรงกมหลายวิธใหเลอก ไมวาจะเปนผหญง เหลา หรอการ
                             ิ
                                ่
                                                            ู
                                                                          ื
                                            ิ
                  
                   ้
              ั
                                        ื
                             ุ
                                    
                                                  ้
                                                  ึ
           พนน แตทงโกยาและซากราบะซงตางเลอกหยบพกนขนมาวาดภาพ ราวกบพยายามกลน
                   ั
                                  ั
                                               
                                               ู
                                                                ั
                                                ั
                                          32
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39