Page 48 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 48

สมผสใจ
                                         ั
                                            ั
                                         สยายปก ี
                              
                  “ก... คากาแฟใสนม...”
                    ็
                       
                  พอเห็นเคยอาปากหวอ มโคโตะก็เรมกงวล นตนเผลอพูดอะไรแปลกๆ ออกไป
                                                   ่
                                                   ี
                                              ั
                                            ิ
                                            ่
                                     ิ
             ื
           หรอเปลา
                 
                        
                      
                                   ้
                                   ี
                                  
                                          
                  “...ไมเปนไรหรอก แคนเอง ไมใชเงนมากมายอะไร”
                                           ิ
                                        
                    
                                                ุ
                                
                                  ุ
                                     ี
                                           
                        ั
                                             ี
                      
                                     ้
                                                    
                  “ไมไดครบ ผมจะใหคณเลยงโดยไมมเหตผลไมได” 
                                                     ่
                                          ุ
                                              
                      ิ
                                                     ื
                                                            ั
                  “งนคดซะวาฉนเลยงตอบแทนทอตสาหมาเปนเพอนแลวกน”
                                            
                          
                                                          
                                         ี
                   ั
                                         ่
                   ้
                               ี
                            ั
                                                  
                               ้
                         ่
                  ปคอยพรําสอนมิโคโตะอยางเขมงวด วาคาอาหารเครืองดมของตัวเองตองจาย
                   ู
                                                            ื
                                                            ่
                                                         ่
                               
                                                                   ํ
                 
                                        
                             ี
                                          ุ
                  ื
                                                             ั
                                             ิ
                                                                         
                                                   
                    ้
                    ื
           เอง แตขนดอดงตอไป มแตจะทาใหเคยหงดหงดใจเปลาๆ เพราะฉะนนยอมทาตามนาจะ
                                                             ้
                                     
                        
                                  ํ
                      ึ
            ี
              
           ดกวา
                                       ุ
                     ้
                  “...งนขอรบไวนะครบ ขอบคณทเลยงครบ”
                                           ้
                                ั
                                               ั
                     ั
                                         ่
                                         ี
                            
                         ั
                                           ี
                  “......”
                                                                    
                                            ิ
                                                           
                                                    
                                                  ั
                                                 
                                     ิ
                                                                  
                                       
                                          ้
                                          ึ
                                
                  มโคโตะประนมมอกอนหยบถวยขนจบ เคยจบจองเขาไมวางตา ไมใชสายตาเชง ิ
                   ิ
                              ื
                            
                                        
                        
                                    ื
                               ้
           เหนบแนมแบบกอนหนาน แตเหมอนจองมองสตวหายากหรออะไรทานองนน
                                              ั
                                                                   ้
              ็
                                                              ํ
                                                
                                                                   ั
                                                        ื
                               ี
                                 
                      
                  “...เออ...”
                      ั
                                                            ้
                                                            ั
                                         ่
                                             
                                                       ึ
                         ิ
                                           ี
                                                       ้
                                                          
                  เคยซง มโคโตะอาปากจะเรียกชืออกฝาย แตฉกคดขนได ทงสองเพิงเจอหนากน
                                                     ิ
                                                                        
                     
                                                  
                              
                                                                          ั
                                                                  ่
                                                   ุ
                                   ่
                                                              
                                          
           เพยงครงสองครง ถาเรยกดวยชอเลยจะเปนการเสยมารยาทหรอเปลา
                          
                                                          ื
                       ้
                 ั
                                                ี
             ี
                                   ื
                 ้
                                
                       ั
                            ี
                                                    ื
                     
                                                    ่
                                                 ั
                                  
                                        ั
                                
                          
                                      ํ
                              ั
                                                                
                  “...ออ จะวาไปยงไมไดแนะนาตวเลยเนอะ ฉนชอโอซาคาเบะ เคย อายสบแปดป  
                                                                     ิ
                                                                    ุ
                                                             
                    
                                                        ุ
                    ู
                                                               ั
                                                  ิ
            
                                       ่
           สวนคนทอยกบฉนเมอสปดาหกอน ชอไคบาระ อากโตะ อายมากกวาฉนหาป”  
                                       ื
                           ่
                        ั
                           ื
                  ่
                  ี
                                   
                             ั
                                                                  
                                  
                     ั
                                                                 
                                                          ุ
                                                           ิ
                  “โอซาคาเบะซงสนะครบ ผมชอครมซาวะ มโคโตะ อายสบแปดเทากนครบ...”
                                           ุ
                                          ุ
                                  ั
                                            ิ
                            ั
                                                                       ั
                              ิ
                                        ื
                                        ่
                                                  ิ
                                                                    ั
                    ิ
                  “สบแปด!?”
                         ื
                               ุ
                                              
                            ื
                                         ื
                         ่
                  กาแฟทดมเกอบพง เคยรบยกมอขนปดปาก
                                            ้
                                            ึ
                                     ี
                                    
                               
                        ่
                        ี
                            ั
                                                              ี
                                 
                                      ุ
                  “โกหกนา... ฉนนกวามากสดกนาจะสบหก หรอไมกแคนกเรยนมธยมตน...”
                               ึ
                                                       
                        
                                                                  ั
                                                    ื
                                             ิ
                                                        ็
                                                                      
                                        ็
                                                           ั
                                                          
                                         
                            
                         ิ
                                          
                                       ็
                                    
                              ่
                              ี
                                              ุ
                  มโคโตะชนแลวทถกมองวาเดกกวาอายจรงจงไมไดโมโหอะไร
                                                  ึ
                                                       
                                                     
                               ู
                                                ิ
                   ิ
                                          46
   43   44   45   46   47   48   49   50