Page 65 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 65

ี
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                                     ี
                                                                     ี
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 63
                             ึ
           เคาะไม้สวดมนต์มากข้น เวลาส่วนใหญ่ฉันจะเงียบ ไม่อยากท�าให้พวกเจินจูต้อง
           ตื่นตกใจอีก อยู่ข้างกายฉันพวกนางก็ผ่านวันเวลาอย่างหวาดหวั่นพรั่นพรึงแล้ว
                                                    ั
                                                           ี
           ต่อมาฉันหลงใหลหนังสือและสมุดพับสีเหลืองกองน้นของอิงอ้ จึงไปห้องหนังสือ
                   ื
                                                           ี
           ของเขาเพ่ออ่านหนังสือกับเขาบ่อยคร้ง ห้องข้างๆ เป็นห้องท่ฉันให้เขายืม ดังน้น
                                                                        ั
                                        ั
           ฉันอยากไปอ่านเมื่อไรก็ไปเมื่อนั้นนั่นแหละ
                  “เหวินซิ่ว อิงอี้อยู่ห้องข้างๆ หรือไม่”
                  “เพคะฮองเฮา อยู่เพคะ”
                  “อ้อ ข้าจะไปหาหนังสืออ่านสักเล่ม”
                                                ั
                                                                        ื
                                                                 ึ
                                      ี
                        ิ
                  ‘เหวินซ่ว’ คือหญิงรับใช้ท่มาใหม่ มาท้งหมดสองคน คนหน่งบอกว่าช่อ
                                                     ี
                          ึ
                                              ่
                                                                       ี
                                 ื
                                     ู
                   ี
                                              ื
           หรูเสว่ย อกคนหน่งบอกว่าช่อหรซวง ฉันจ�าชอเหล่าน้ไม่ได้เลยให้พวกนางเปล่ยน
                ี
           เป็นช่อท่ฉันจ�าได้ คนหน่งเป็น ‘โยวเหอ’ คนหน่งเป็น ‘เหวินซ่ว’ ส่วนคนท่ฉัน
                               ึ
                                                             ิ
                ื
                  ี
                                                  ึ
                                                                       ี
           เดีëยวเรียกว่าเจินจูเดีëยวเรียกว่าโยวเหอ ก็ตัดสินเรียกว่า ‘เจินจู’ หลังจากนี้จะได้
           ไม่เรียกมั่วซั่วอีก
                    ื
                                     ี
                  เม่อนางข้าหลวงซีหย่าท่เ½‡าอยู่เห็นฉันมาก็เข้าห้องไปรายงาน ตอนฉัน
                                                       ื
           เข้าห้องไปเขาก็ลุกข้นมาต้อนรับแล้ว เขาไม่ได้พูดอะไรเม่อเห็นฉัน รอฉันเปิดปาก
                          ึ
                                   ี
                                              ั
           ทักทาย “สวัสดีตอนบ่าย อิงอ้” เขาถึงค่อยน่งลงราวกับยกÀูเขาออกจากอก โอะ
           เหมือนว่าฉันจะหนักมือไปหน่อย
                  “วันนี้อยากอ่านอะไร” เขาอ่านไปพลางถามฉันไปพลาง
                  “ข้าดูเอง ท่านไม่ต้องสนใจ”
                          ั
                  หลังจากน้นฉันก็หยิบสมุดพับสีเหลืองบนโตะติดมือมาสองเล่มแล้วน่ง
                                                                         ั
           อ่านอยู่ด้านหนึ่ง อย่าพูดไป สิ่งเหล่านี้อ่านแล้วสนุกดีทีเดียว
                                        ื
                                                               ี
                  “เอ๋? เซินถูเจียนต้องการเล่อนต�าแหน่งโอวหยางไห่คนน้ ตอนแรกเขา
           ให้ลดข้นไม่ใช่หรือ” ฉันยกสมุดพับสีเหลืองเล่มหน่งข้นพร้อมเอ่ย ‘เซินถูเจียน’
                                                      ึ
                 ั
                                                    ึ
           คือใครฉันไม่รู้หรอก แค่มักจะเห็นชื่อนี้ในสมุดพับสีเหลืองบ่อยๆ ก็เท่านั้น
                  เขาเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยกลั้วหัวเราะ “เจ้าว่าควรตอบเขาอย่างไร?”
                                                                       ื
                  พูดถึงโอวหยางไห่ เขาคือคนท่ฉันเห็นในสมุดพับช่วงก่อนหน้าน้ เร่อง
                                          ี
                                                                     ี
                                                              ั
                    ี
                                                         ี
           เป็นอย่างน้ สามป‚ก่อนโอวหยางไห่ถูกมหาอ�ามาตย์เซินถูท่เป็นท้งผู้บังคับบัญชา
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70