Page 70 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 70

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
          68 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1

                                                                   ื
                ด้านหน้าเป็นห้องโถงท่ใหญ่โตโอ่อ่า หรูหราและกว้างขวาง ทว่าเม่อมอง
                                  ี
          เข้าประตูไปกลับสลัวๆ ราวกับจะกลืนกินคนเข้าไป ท�าให้รู้สึกถึงความหวาดกลัว
          จนก้าวถอยหลัง

                ก่อนก้าวเข้าประตูหรูเหมยดึงฉันไว้พร้อมกับเอ่ยด้วยน�้าเสียงเข้มงวดว่า
                                                               ั
              ี
                                                                 ิ
          “อีกเดëยวไม่ว่าคนด้านในจะพูดอะไรหรือถามอะไรเจ้า เจ้าไม่ต้องตอบท้งส้น สนใจ
          เพียงแค่ยืนข้างจ้าวแคว้นน้อยดีๆ ก็พอ จ�าไว้ให้ดีล่ะ!”
                แรงมือของนางเยอะมาก นางจับแน่นจนแขนฉันเจ็บ ฉันจึงรีบพยักหน้า
          จ้าวแคว้นน้อย คนแบบไหนกันถึงถูกเรียกเป็นกษัตริย์...
                “พี่หรูเหมย จ้าวแคว้นน้อยเขา...”
                        ู
                        ่
                    ื
                         ี
                                 ่
                              ู
                         ่
                                                        †
                                                       ่
                                                        ู
                                                                    ่
                                                               ิ
                                    ้
                                   ้
                                           ้
                                                    ่
                                                    ี
                เขายนอยทประต ไมไดเขาไปในหองโถงตามทไทฝออกมาเชญ แตมอง
                   ี
          ดูผู้อาวุโสท่ยังอยู่ในท่าโค้งค�านับด้วยสีหน้าว่างเปล่า ความเดือดดาลในดวงตา
                        ี
          ยังเหมือนเม่อครู่น้ หน่งชายชรา หน่งหนุ่มน้อย ท้งสองเหมือนก�าลังคุมเชิงกัน
                            ึ
                   ื
                                                  ั
                                       ึ
          เพื่ออะไรบางอย่าง รอบด้านก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยไกล่เกลี่ย
                “เกิดอะไรขึ้น หรือว่าเรื่องนี้ไม่ได้ปรึกษาจ้าวแคว้นน้อยมาก่อน?” ซิ่วอวี่
          เอ่ยถาม
                หรูเหมยเลิกค้วข้น “ ‘ห้ามดึงนางเข้ามาพัวพันด้วย’ จ้าวแคว้นน้อยตรัส
                             ึ
                           ิ
          ไว้ จ้าวแคว้นน้อยคราวน้ออกจะไม่รู้ความไปบ้าง นางเป็นใคร จะไม่ดึงเข้ามา
                              ี
          พัวพันด้วยได้อย่างไร อย่างไรก็ต้องดึงเข้ามาพัวพันด้วย”
                                                                       ื
                                                        ึ
                ผ่านไปนานไท่ฝู†ช�าเลืองมองฉันด้วยหางตาแวบหน่งก่อนจะโบกแขนเส้อ
          ท�าท่า ‘เชื้อเชิญ’ ไปทางเขา “จ้าวแคว้นน้อย”
                                                   ึ
                      ั
                ทันใดน้นเขามองมาทางฉัน จ้องอยู่แวบหน่งก็หลุบสายตาลง ก้าวเท้า
                            ี
          ยาวๆ ข้ามธรณีประตูท่สูงเกินเข่าเข้าไปในห้องโถง ฉันถอนสายตากลับมาก็เห็น
                                                    ี
          หรูเหมยก�าลังมองฉันราวกับครุ่นคิดอะไรอยู่ ฉันอดท่จะรู้สึกอึดอัดใจไม่ได้ คน
          พวกนี้อย่ามองไปมองมาแบบนี้ได้หรือเปล่า
                พอก้าวเข้าไปภายในห้องโถงก็มีคนประมาณย่สิบสามสิบคนอยู่ก่อนแล้ว
                                                    ี
                   ื
           ื
          เม่อมองดูเส้อผ้าการแต่งตัวของพวกเขา เหมือนว่าจะเป็นขุนนาง มีขุนนางฝ†าย
                                   ี
                          ู
                 ุ
          บุŽนและขนนางฝ†ายบ๊ เพียงแต่สและรปแบบของชดขนนางมากมายหลากหลาย
                                                   ุ
                                                ุ
                                       ู
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75