Page 73 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 73
เย่ยนเสวียเสว่ย 71
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
ี
ี
ี
สวนดอกไม้กไม่เห็นอินทรของฉันโผล่มา เจ้าเป‰น้อย! เจ้าเป‰น้อย! แกอยู่ท่ไหน!
็
ี
อยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหนน่ะ!
ั
ฉันกลัว ฉันกลัว ฉันกลัว! ต่อให้ถูกรุมทุบตีรุนแรง ถูกมัดมือท้งสองข้าง
�
ห้อยกับก�าแพงสูง หรือถูกจับใส่ชะลอมยักษ์โยนลงน้า ฉันก็ไม่เคยรู้สึกหวาดกลัว
ุ่
่
ึ
ั
ี
ิ
่
ี
อยางน้มาก่อน ฉันเห็นแล้ว เห็นว่าฉันเหมือนหนเชดตวหน่ง และสายทใช้บังคับ
ี
หุ่นเชิดก็ถูกกุมไว้ในมือของพวกเขา ตามแต่พวกเขาจะฉีกดึงและบิดเปล่ยนรูป
โดยท่ฉันไม่มีเร่ยวแรงต่อต้านแม้แต่น้อย ภาพหลอนแต่เสมือนจริงแบบน้น แขน
ี
ี
ั
ขาและร่างกายของฉันคล้ายจะรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด...
“ข้าจะดูว่าเจ้ายังอวดดีไปได้ถึงเมื่อไร!”
เสียงดุร้ายนี้...เสียงร้องของเจ้าเป‰น้อย
ฉันผลักคนกลุ่มหนึ่งที่เบียดเสียดกันอยู่ตรงประตูหน้าเรือนออกแล้วพุ่ง
ึ
ั
ึ
็
ื
ี
้
ู
ั
เข้าไปในลานบ้าน หนงคนหน่งอินทรีก�าลงสกน เจ้าเป‰น้อยมรอยเลอดเปรอะเตม
่
ไปหมด ยากที่จะกระพือปีกได้แล้ว คนคนนั้นคือเพื่อนร่วมงานของหรูเหมยและ
�
ี
ึ
ซ่วอว่ หญิงสาวท่จิตใจเย็นชาเป็นน้าแข็งคนหน่งก�าลังร่ายร�ากระบ่ตวัดปีกของ
ิ
ี
ี
มันครั้งแล้วครั้งเล่า
“หยุด หยุด...!”
ฉันร้องตะโกนพร้อมกระโจนเข้าไป ย่นมือไปจับเจ้าเป‰น้อยไว้จะรับมันเข้า
ื
สู่อ้อมกอดเพ่อปกป‡อง ทว่าความเหนียวข้นอุ่นร้อนสายหน่งก็สาดกระเซ็นลงบน
ื
ึ
ใบหน้า...
ี
ั
ั
ื
เลือด ท้งบนหน้า บนมือ บนตัว และบนพ้นมแต่เลือด มนไหลจนกลาย
เป็นแมนาสายเล็กๆ อยางรวดเร็ว เลอดเยอะแยะมากมาย ไมว่าจะถูกทุบตี ถก
ู
่
่
�
้
่
ื
แขวนห้อย หรือถูกโยนลงน�้า ฉันก็ไม่เคยเลือดไหลเยอะขนาดนี้มาก่อน...
เจ้าเป‰น้อยแกมันไม่มีโชคกับเขา แกรู้ไหม ฉันตัดสินใจให้แกกับ ‘คุณหนู’
ผู้นั้นไปอยู่เคียงข้างกันแล้ว แต่ตอนนี้แกทิ้งใหมันอยู่เพียงล�าพังตัวเดียวเสียแล้ว
้
ี
ี
ี
จะท�าอย่างไรดี...เป็นผู้หญิงคนน้ท่¦่าแก ไม่ เป็นฉันท่¦่าแก คุณชายฉีพูดถูก ฉัน
ั
ั
ไม่ส่งสอนแกก็ย่อมมีคนมาส่งสอนแกแทน ฉันอาÈัยอะไรมาโอŽแก ถ้าไม่สามารถ
ปกป‡องแกได้ ฉันอาÈัยอะไรมาโอŽแก ฉันเอาอะไรมาโอŽแก ฉันคิดว่าฉันเป็นใคร
