Page 61 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 61
ี
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 59
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ท้องร่วงก็เป็นฝีมือเจ้าใช่หรือไม่!”
้
ี
ิ
จรงส วนนผ้หญงคนนวงเข้าห้องนาตงหลายรอบ แต่ว่านางพดอย่างน ้ ี
้
้
ิ
่
ั
้
�
ู
ู
ิ
ิ
ี
ั
หมายความว่านางคิดจะเอาตัวรอด ทิ้งเพื่อนร่วมงานอย่างไม่สนใจไยดี? อยู่มา
นานขนาดนี้ฉันเพิ่งรู้ชื่อของนาง ฉี่หลัว ตอนแรกก็เป็นฉี่หลัวที่ไปตามเฮ่อหลาน
มาฉันถึงมีข้าวกินนั่นแหละ
ื
“ข้าเพียงแค่...ชมสวนดอกไม้...ไม่ได้ท�าส่งอ่น” ฉันพูดเสียงเบา ฉันเดิน
ิ
ี
ออกจากลานบ้านเป็นการฝ†าฝ„นก®ของพวกเขา แต่น่เป็นความผิดร้ายแรงมาก
หรือ?
“เป็นนางที่พาเจ้าออกมา?”
ั
ี
ั
ี
ี
ไท่ฝู†ท่น่งอยู่ตรงท่น่งผู้มีต�าแหน่งสูงถาม ฉ่หลัวพลันล้มแผละลงบนพ้น
ื
ราวกับโคลนนิ่มๆ
ี
ฉันกอดเจ้าเป‰น้อยไว้แน่นแล้วส่ายหน้า “ไม่ใช่...ข้าฉวยโอกาสตอนท่พวก
นางไม่ได้สังเกต...เอง...นาง...มาตามหาข้า...ไม่เกี่ยว...ไม่เกี่ยวกับนาง”
ึ
“อย่างน้นหรือ?” ไท่ฝู†วางถ้วยชาในมือลง เกิดเสียงแกร๊งดังข้น ฉันจึงซุก
ั
ี
ั
หน้าลงไม่กล้ามองสีหน้าท่าทางของเขา ได้ยินแค่ท่เขาเอ่ยอีกคร้งว่า “เร่องราว
ื
ี
ื
มาถึงข้นน้แล้ว เห็นทีคงต้องหาวิธีอ่น” เม่อเอ่ยจบก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินออก
ั
ื
จากห้องโถงหลักไป
่
ี
เยยนซานพยักหน้าแล้วคารวะส่ง จากน้นองครักษ์ส่นายกเข้ามาพาตัว
ี
ั
็
ฉ่หลัวกับเพ่อนร่วมงานไปพร้อมกัน ผู้คนในห้องแยกย้ายกันไปเหลือแค่คุณชายฉ ี
ี
ื
ที่ยังนั่งนิ่งไม่ขยับ
“คุณชายฉี?” หรูเหมยเรียกอยู่ด้านหน้าประตู
“ข้าคุยกับแม่นางฉินสักสองสามประโยคคงไม่เป็นอะไรกระมัง?”
หรูเหมยค้อมกายเล็กน้อยแล้วเดินออกไปเอง
ฉันอุ้มเจ้าเป‰น้อยยืนอยู่เงียบๆ ไม่รู้ว่าคุณชายฉีคนน้จะพูดอะไรกับฉัน
ี
แต่ฉันยอมที่จะพูดคุยกับเขา ในบรรดาผู้คนเหล่านี้เขาปฏิบัติต่อฉันค่อนข้างดี
ทว่าผ่านไปนานเขาก็ไม่พูดอะไร แค่มองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้ม จนกระทั่ง
ิ
ึ
ลุกข้นเตรียมจากไปในตอนสุดท้ายถึงค่อยเอ่ยน่งๆ ว่า “หากเจ้าอยากช่วยนาง
