Page 63 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 63
ี
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 61
ี
ว่าวกระดาษ เป็นต้น ของเล่นกองใหญ่เพียงพอให้ฉัน¦่าเวลาอย่างเปล่าประโยชน์
ได้หลายปี ฉันยุ่งอยู่กับการจัดการของเหล่าน้จนไม่มีเวลาไปใส่ใจเจ้าเป‰น้อย ช่วงน ้ ี
ี
ี
ื
เจ้าน่มักจะชอบออกไปข้างนอก และเม่อหลายวันก่อนฉันก็พบความลับของมัน
ั
ในท่สุด ฉันเห็นมันกับอินทรีอีกตัวบินเคียงคู่กันบนท้อง¿‡า น่นต้องเป็น ‘คุณหนู’
ี
ผู้หนึ่งแน่นอน เจ้าเด็กแสนดีนี่โตแล้วจริงๆ ฉันควรจะปล่อยมันไปสินะ...
“ช่วงนี้แม่นางอารมณ์ดีจังนะ”
ี
ิ
เสียงไพเราะท่แฝงด้วยการเหน็บแนมถากถางอันคุ้นเคยดังข้น เป็นซ่วอว ่ ี
ึ
ึ
ี
ฉันไม่ได้เงยหน้าข้นและขยับแม่กุญแจหลู่ปันในมือต่อ เจ้าไม้หกท่อนน่ช่างท�าร้าย
สมองคนเหลือเกิน ฉันÈึกษามาสองวันแล้วก็ยังแก้ไม่ออก คุณชายฉีบอกว่ามัน
ถอดออกง่ายแต่ใส่เข้าไปยาก ทว่าแม้แต่ถอดฉันยังถอดไม่ได้ ช่างโง่มากจริงๆ
ั
ึ
ื
“หึ ของแบบไหนก็เหมาะกับคนแบบน้นจริงๆ ท่มท่อดุจท่อนไม้ก็ไม่ปาน”
นางเพิ่งจะเอ่ยจบก็ได้ยินเสียงอินทรีค�ารามผ่านอากาÈมา และที่ดังตามมาติดๆ
คือเสียงร้องตะโกนโวยวายของนาง “ไปให้พ้น ไปให้พ้น! เจ้าสัตว์น่าตาย รีบไป
ให้พ้น!”
ฉันเห็นเจ้าเป‰น้อยกางปีกท�าท่าข่มขู่ไปทางนางแต่ไม่ได้ร้องบอกให้หยุด
ั
เจ้าเป‰น้อยไม่มีทางท�าร้ายผู้คนง่ายๆ มันแค่ขู่นางเท่าน้น ดูท่าแล้วมันก็คงไม่ชอบ
ิ
ี
ั
ี
คนคนน้เหมือนกัน พอเห็นซ่วอว่ถูกแหย่จนโกรธข้นมาจริงๆ มือกุมมีดส้นตรง
ึ
เอวไว้แล้ว ฉันจึงรีบร้องตะโกนให้เจ้าเป‰น้อยหยุดและไล่มันกลับไปบนท้อง¿‡า
“ในเรือนช่างคึกคักเสียจริง”
ี
้
ี
็
ู
เมอเหนผ้มาดวงตาฉนกเป็นประกาย คราวนคุณชายฉเอาของดๆ มา
็
่
ื
ี
ั
อีกแล้วใช่ไหม?
ซิ่วอวี่รีบจัดการผมเผ้าหน้าตาให้เรียบร้อยแล้วเอ่ยด้วยน�้าเสียงโดดเด่น
์
ุ
ี
ี
ุ
้
ว่า “คณชายฉมาแลว ได้ยนว่าไท่ฝรบคณชายเปนÈษยเรยนแลว เหตใดถงมเวลา
†
้
ุ
ู
ั
็
ิ
ี
ึ
ิ
มาเตร่แถวน้ทุกวันได้ ดูท่าท่านไม่เรียนรู้การเป็นÈิษย์เรียน แต่กลับชอบเรียนรู้
ี
เรื่องไม่ดีไม่งามด้วยตัวเองนะเจ้าคะ”
ี
ั
ั
ุ
่
ี
ู
แม้แต่ฉนยง¿ังออกว่าทนางพดไม่ใช่คาพดทด ทว่าคณชายฉกลบยงม ี
ั
ั
่
ี
ี
�
ู
ี
รอยย้มเต็มใบหน้า ไร้ความโกรธเคืองแม้แต่น้อย “ค�าพูดน้ของแม่นางซ่วอว่ผิด
ิ
ิ
ี
