Page 39 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 39
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 37
ี
ความตกใจเล็กน้อยด้วย ไอ้หยา ฉันแค่กลืนน�้าลายเท่านั้น ไม่ได้จะกินเขาลงไป
จริงๆ เสียหน่อย
ก้อนโคลนท่ปาใส่ฉันเห็นได้ชัดว่ายังไม่อาจบรรเทาความเคียดแค้นของ
ี
ื
เขาได้เพียงพอ เม่อเห็นใบหน้าเขาเต็มไปด้วยไอสังหารของการท�าลายล้าง ฉัน
ึ
จึงตัดสินใจลงมือจัดการก่อน หยิบโคลนข้นมาสองสามก้อนแล้วปาพลางกระโจน
ี
เข้าหาเขา เขาก็ปะทะเข้ามา หลังจากน้นเราสองคนตีกันอุตลุดตามท่ควรจะเป็น
ั
เขาลงมืออย่างไร้เย่อใย ฉันก็ท�าให้เขาเจ็บเช่นกัน นึกดูแล้วตอนน้นเจ็บก็เจ็บแต่
ื
ั
กลับยิ้มได้
ฉันไม่รู้ว่าฉันเก็บเด็กคนหน่งท่มี°านะอะไรกลับมา ข้าวของของเขา กิริยา
ี
ึ
ท่าทางของเขา ความสามารถของเขา ทุกส่งอย่างล้วนแสดงให้เห็นถึงความไม่
ิ
ั
ี
ั
ั
่
ั
้
ั
�
้
ธรรมดาของเขา ในตอนเช้าหลงจากนนสามวน ตอนทฉนกลบมาจากไปซอนามน
ั
้
ื
ตะเกียงในต�าบล บ้านหลังเล็กก็ถูกคนและม้ากลุ่มใหญ่ล้อมไว้แล้ว ม้าท่ท้งสูงท้ง ั
ั
ี
ใหญ่ ผู้คนที่ทั้งดุร้ายทั้งมีก�าลังอ�านาจ ฉันไม่กล้าเข้าไปใกล้ส่งเดช
ิ
สามเดือนกว่าๆ สมควรจะแยกย้ายแล้ว หากรู้แต่แรกฉันคงไม่ส้นเปลือง
เงินไปซอกับดักสัตว์และกระด่งเล็กๆ เหล่าน้หรอก เขาไปแล้วคงจะไม่ดึงดูดแขก
ี
ิ
ื
้
ในภูเขาพวกนั้นมาแน่นอน เสียดายที่เมื่อวานฉันวาดแผนที่ป‡องกันไว้เป็นพิเÈษ
เขาไปแล้วก็ไม่มีใครมาแบ่งอาหารและยึดเตียงกับผ้าห่มของฉันอย่างเผด็จการ
ี
ื
เจ้าเป‰น้อยไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมากินเน้อแห้งของมันอีก เส่ยวไป‰ก็คงสบายใจ
ี
ท่ไม่มีใครคอยจ้องและจินตนาการว่าจะเขมือบเน้อกระต่ายตุŽนน้าแดงอีก ไหนจะ
�
ื
เสี่ยวฮุยที่ไม่ต้องรับการปฏิบัติอย่างโหดร้ายทารุณอีกต่อไป...
เดิมคิดว่าหลายปีมาน้ฉันชินชาเสียแล้ว ช่างเถอะ ควรจะขอบคุณเขาท ่ ี
ี
ท�าให้ได้รู้ว่าฉันก็มีความรู้สึกมีอารมณ์ต่างๆ เช่นกัน
ึ
ี
ี
ตอนท่ฉันคิดจะหาท่หลบก็มีสตรีชุดสีเขียวคนหน่งเดินออกมาท่ามกลาง
กลุ่มคนและม้า ชุดกระโปรงน่นแม้ไม่หรูหรางดงาม ทว่าเม่อเทียบกับฮูหยินตระกูล
ั
ื
ั
คหบดีใหญ่แล้วก็งดงามกว่ามากนัก แขนเส้อท้งยาวท้งแคบประดับลายลูกไม้
ั
ื
ื
ื
สาบเส้อปักลายดอกไม้อย่างประณีต กระโปรงยาวระพ้นดูงดงามและสุภาพ แฝง
