Page 38 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 38
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
36 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1
ั
หน้าหนาวปีน้ช่างหนาวเหลือเกิน แม้แต่ต้นเหมยแดงนอกบ้านต้นน้นก ็
ี
ยังเกรงกลัวความหนาวเย็น จวบจนปลายเดือนสามมันถึงค่อยผลิดอกออกมา
เช้าตรู่พอฉันเปดประตูแล้วพบดอกไม้ที่เมื่อหลายวันก่อนยังตูมอยู่บานออกเป็น
ี
สีแดง ฉันก็ลากเขาท่ก�าลังสวมรองเท้าไปท่สวนด้วยความดีอกดีใจ เขาถูกฉัน
ี
ลากมาหน้าต้นเหมยแดงโดยไม่รู้เร่องรู้ราว ภายใต้การพูดจาอ้าๆ อ้งๆ พร้อม
ึ
�
ื
กับท�าไม้ท�ามือเขาก็เข้าใจในที่สุดว่าฉันลากเขาออกมาดูดอกไม้นี้
ดูดอกไม้!
สายตาเดือดดาลกวาดมองมาทางฉัน ฉันก้าวถอยหลังไปพลางย้มอย่าง
ิ
เก้อเขินไปพลาง ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าท�าไม ก่อนหน้าน้เวลาท่ดอกไม้บานฉัน
ี
ี
ไม่ได้ตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งนี้แค่อยากให้เขาเห็นสิ่งสวยงามในสวนของฉัน
“ข้าเด็ดไม่ออก...เจ้าช่วยข้า ช่วยเด็ดให้ข้าสักก่ง...ข้าหมายถึงดอกไม้...”
ิ
ฉันพูดไปส่งๆ เพราะต้องมีเหตุผลที่ลากเขาออกมา
คาดไม่ถึงว่าเขาจะตอบรับฉันจริงๆ “กิ่งไหน?”
“นั่น ไม่ ทาง...ทางนั้น”
ั
ั
ภาพเหตุการณ์น้นฉันจดจ�าได้อยู่ตลอด เขายืนอยู่ตรงน้น เย็นยะเยือก
และสุขุมเหมือนกับต้นเหมยนั่น เขาก็คือเขา ที่เพียงเห็นแวบเดียวก็มองออกถึง
ั
ความเรียบง่ายและหมดจด ตอนน้นเขายังมีความอบอุ่นอยู่บ้าง เช่นเดียวกับจุด
่
้
้
ู้
�
ิ
ู
้
ั
่
ี
ี
ุ
สแดงหลายจดทกระจายกนอยบนก่งไม แมจะเล็กน้อยแต่กลับทาใหค่อยๆ รสึก
ถึงความอบอุ่น...
“น่!...” ก่งดอกไม้ตีเข้าท่ใบหน้าฉัน คงเพราะการจ้องเขม็งอย่างจาบจ้วง
ี
ิ
ี
ิ
ของฉันท�าให้เขาโมโห ทว่าพูดตามความจริง ภายใต้ก่งก้านของดอกเหมยแดง
ิ
ช่าง...งดงามจริงๆ ท่งดงามไม่ใช่เหมยแดงแต่เป็นเขา ก่งดอกไม้สีแดงหลายก่ง
ี
ิ
ิ
ขับให้ใบหน้าของเขาย่งดูขาวพร่างพราวดุจหิมะ ผิวเขาช่าง...ช่างนุ่มน่ม ฉันอดท ่ ี
ิ
ึ
�
ื
จะกลืนน้าลายลงไปอึกหน่งไม่ได้ ไม่ได้สัมผัสแตะต้องเน้อหนังมานานมากแล้ว...
“นี่...!” คราวนี้เป็นก้อนโคลนกลมๆ กระแทกที่หน้าผาก มันเจ็บจนฉันร้องเสียง
´Ñ§
ในดวงตาของเขาไม่ได้มีแค่ความเดือดดาล ยังมีความหวาดหว่นจาก
ั
