Page 27 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 27

เหลยเอินนา า 
                                                                   อิ
                                                                     น
                                                                    น
                                                                  เ
                                                              ห
                                                              เ
                                                                 ย
                                                                ล
            เรื่องมั่วๆ นะ”
                                                         ั
                   แม้จะยังมีถ้อยค�าหยาบคายเต็มท้องท่อยากพร่งพรูต่อว่าพวกยาย
                                                  ี
            เ²่าจอมเวทของเผ่าแม่มด แต่ยามน้ไป๋หล่นกลับปดปากเงียบไม่พูดถึง
                                                ิ
                                           ี
            อย่าง©ลาดเ©ลียว แต่ก็อดไม่ได้ต้องแค่นเสียงฮึสักทีสองที
                       ่
                                    ้
                                               ้
                   ชิวตูจิ้งอึ้งงันไปเล็กนอยอีกครั้ง คลายกับว่าเนิ่นนานมากแลวที่ไม่
                                                                   ้
                                       ี
            ได้ยินเสียงแค่นฮึเบาๆ ของเขาท่เย็นชาแต่ทว่าแสดงออกถึงความไม่เห็น
                                                    ั
                                               ี
                                            ิ
            ด้วยอย่างแรงกล้าได้ คล้ายกับว่าไป๋หล่นท่รู้จักต้งแต่แรกเร่มเดิมทีคนน้น
                                                                      ั
                                                            ิ
            กลับมาแล้วจริงๆ
                                          ื
                   นัยน์ตาเอ่อร้นด้วยความช้นแ©ะเล็กน้อย หัวใจก็เป‚ยกช้นเช่น
                                                                   ื
                              ื
            เดียวกัน นางสะบัดศีรÉะพยายามท�าจิตใจให้สงบนิ่ง
                   ไป๋หล่นย่นจมูกสวยเบาๆ เม่อเห็นว่ายามน้นางสาละวนอยู่กับการ
                                                      ี
                        ิ
                                          ื
            ขุดลงไปในทราย ก็พอจะเดาได้คร่าวๆ ว่านางก�าลังเสาะหาส่งใดอยู่ แขน
                                                              ิ
                                 ี
            เส้อสีหิมะพลันตวัด กระบ่ยาวสีเงินวาววับปราก¯ออกมากลางอากาศ บน
              ื
            ½ักกระบี่ยังเปรอะเป„œอนทรายแดงเล็กน้อย
                   “หามันอยู่หรือ?”
                                                              �
                   “เอŽ อืม...ขอบคุ³มาก” ชิวตู่จ้งรับกระบ่หล่อเกล็ดน้าค้างมาจาก
                                                    ี
                                            ิ
            มือเขา ใบหน้าเอาแต่ก้มงุดตลอดเวลา
                   ไป๋หล่นจ้องมองขวัญศีรÉะและหน้าผากงามของนาง เขารู้สึก
                        ิ
            แปลกพิกล ไม่ค่อยจะสบอารม³์เท่าใดนัก แต่กลับคิดถึงความรู้สึกตอน
            ท่นางป‚นข้นมาบนร่างเขา ประคองแก้มท้งสองข้างของเขาไว้ ใช้หน้าผาก
                                              ั
                     ึ
              ี
                               ั
            ชนกับหน้าผากเขา...ท่วกายาของนางล้วนสว่างไสว ล�าแสงพุ่งเข้ามาใน
                  ั
            ทวารท้งเจ็ดของเขา และยังเข้ามาในจิตใจของเขาเช่นเดียวกัน เสมือนด่ง ั
            แสงสวรรค์หมื่นจั้งสาดส่องเข้ามาในป†าสนเก่าแก่ ขจัดหมอกขมุกขมัวจน

                                                                          25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32