Page 29 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 29

ล
                                                                 ย
                                                              เ เหลยเอินนา า 
                                                              ห
                                                                  เ
                                                                     น
                                                                    น
                                                                   อิ
            เตร็ดเตร่ส�ารวจดูสถานการ³์สักรอบสองรอบจะไปยากตรงไหนกัน
                   ชิวตู่จ้งรู้ว่าตนถามค�าถามâง่เขลาออกไป เขาเป็นใครกัน เขาเป็น
                        ิ
                   ิ
                                                       ิ
            ถึงท่านจ้งจอกสวรรค์หิมะเก้าหาง สามารถหลอกล่อจ้งจอกแถมหลอกลวง
            มนุÉย์ได้ เหลี่ยมจัดไม่เป็นสองรองใคร เขาย่อมรู้ทุกเรื่องเป็นธรรมดา
                   “เสวียนซู่ขะ...เขา...ตกลงแล้วท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่” นางกัด
                             ื
            ริม½‚ปากเล็กน้อยเม่อรู้สึกตัวว่าตนเองอาจถามเร่องâง่เขลาออกไปอีกคร้ง
                                                                       ั
                                                    ื
                              ิ
                 ิ
            ท่านจ้งจอกสวรรค์ผู้ย่งใหญ่ตรงหน้ากลับเบ้ปากนิดๆ สีหน้ามีความขัดเขิน
            อยู่บ้าง
                                                     ิ
                   เขาส่ายศีรÉะ ขยับไหวช้าๆ ปอยผมพล้วสะบัดอย่างแผ่วละมุน
                       ั
                                       ั
            “เจ้าท�าเช่นน้น สู้สุดชีวิตขนาดน้น เผาผลาญจิตแท้ของปรา³ร่วงมืดใน
                         ้
                         ิ
            ร่างกายข้าจนสนซาก เผาจนไม่เหลอแม้กระทงเถ้าถ่าน ข้า...อก ข้าย่อม
                                          ื
                                                  ั
                                                  ่
                                                                ึ
            ไม่เป็นไรอยู่แล้ว แล้วเจ้า...เจ้ามีเลือดออก?!”
                   คร้นวาจาเปล่งออกมา ดวงตาคู่สวยของเขาก็เบิกกว้างคมปลาบ
                     ั
            ยื่นแขนเสื้อออกไปหมายจะคว้านางเข้าสู่อ้อมกอด
                   คิดไม่ถึง คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเขาจะได้กินลูกตวัดมือบิดแขนของ
            ‘ครู½ƒกน้อยผู้ห้าวหาญ’

                   ชิวตู่จิ้งไม่คาดคิดเช่นเดียวกันว่าจะท�ากับเขาเช่นนี้
                   ในใจของนางยุ่งเหยิงว้าวุ่นและสับสนรุนแรง นางคิดแค่ว่าไม่อาจ

                                                                  ุ
                                                                  ่
                                                       ่
                                                       ิ
                       ิ
                                      ่
                  ้
            เขาใกลเขาเกนไปได้ หากได้อยใกลชดกบเขา ได้กลนกายหอมกรนเย็นๆ
              ้
                                         ้
                                          ิ
                                             ั
                                      ู
                        ั
            ของเขาอีกคร้ง หัวสมองจะต้องสับสนวุ่นวายเป็นเท่าทวีแน่นอน...ช่วย
            ไม่ได้ นางมักจะถูกเขาจูงจมูกอยู่เรื่อย เผลอไผลใจง่ายเกินเหตุ
                              ื
                       ั
                   ดังน้นพอเขาย่นมือมา นางจึงตอบâต้กลับไปด้วยสัญชาตญา³ เขา
                                                       �
            คาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อยว่านางจะปัดป‡องหลบหลีก ซ้ายังหลบอย่างรวดเร็ว
                                                                          27
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34