Page 26 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 26

ช
                        ำจ
                  องรำ
           ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
            ักแรกข
                                ู้งดงำ
                                     ม 2
                          ิ
                          ิ
                          ้งจอกผ
                     ั
                    ิ
                                 ิ
           ขาวพิสุทธìท่วกายของเขาย่งดูงดงามน่ามองอย่างมิอาจหาส่งใดเทียบเทียม
                                                           ิ
           ได้
                  ชิวตู่จ้งยังคงจ้องมองเขาอย่างน่งอ้ง นางมองเขาอยู่ไม่ผิดแน่ แต่
                                            ิ
                       ิ
                                              ึ
           คล้ายจะหลบเลี่ยงสายตาของเขาอยู่
                  “ข้า...พะ...เพลิงยักÉ์ลูกนั้น...ข้าไม่เข้าใจ...”
                  “เพลิงจิ้งจอก” ไป๋หลิ่นเอ่ยอย่างราบเรียบ
                  ได้ยินดังน้นดวงหน้างามก็เงยขวับข้นเร็วไว ประสานสายตาเข้ากับ
                                              ึ
                          ั
           เขา งุนงงไปชั่วครู่กว่าจะหาเสียงตัวเองกลับคืนมาได้...
                  “เพลิงจ้งจอก...ในต�าราâบรา³ของเผ่าแม่มดเขียนเอาไว้ พวก
                        ิ
                                                                ้
                         ู
           ท่านยายกเคยพดให้¿ัง...ถ้าจงจอกสวรรค์เก้าหางพâรธâกรธเกรยว จะม ี
                                                      ิ
                                    ้
                                    ิ
                    ็
                                                                ี
                                      ั
                                                       ิ
           เพลิงปะทุออกมาจากปลายหางท้งเก้าและปาก âทสะย่งรุนแรงเท่าไร ตบะ
           ยิ่งสูงส่งเท่าไร เพลิงที่ระเบิดออกมาก็ยิ่งบ้าคลั่งน่าตื่นตระหนก...สามารถ
           เผาท�าลายทุกคนและทุกสิ่งที่ยั่วยุâทสะมัน”
                  “พวกท่านยายเผ่าแม่มดป†าเถ่อนก็ส่วนป†าเถ่อน แต่การบันทึก
                                                        ื
                                           ื
           เรื่องราวลงต�ารานับว่าละเอียดแม่นย�าอยู่เหมือนกัน”
                  ท่าทางเหยียดหยันของเขาท�าให้หัวใจนางพลันสะดุดกึก
                                  ี
                                         ิ
                  ท่าทีเสียดสีจิกกัดท่คุ้นเคยย่ง หาใช่สีหน้าเย็นชาไร้อารม³์ไม่ แต่
                            ิ
           ก็มิได้มีบุคลิกเย่อหย่ง ถือว่าตัวข้าเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียวเหมือนแต่ก่อน
           ไปเสียท้งหมด เหมือนจะ...มีบางอย่างเพ่มข้นมารางๆ เป็นความนุ่มละมุน
                                            ิ
                                              ึ
                  ั
                                                 ั
                                               ้
                                               ึ
                  ุ
                      ี
           และสขอราทก�าลงส่องประกายอย่ในก้นบงนยน์ตางดงามของเขา ส่อง
                ุ
                      ่
                                        ู
                          ั
           ประกายจนในใจนางปั›นป†วน ต่อมาจึงเบือนสายตาออกไม่กล้ามองมากไป
           กว่านี้อีก
                                            ื
                  “พวกท่านยายไม่...ไม่ได้ป†าเถ่อนเสียหน่อย ท่านอย่ามาแต่ง
       24
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31