Page 28 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 28

้งจอกผ
                                     ม 2
           ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
                        ำจ
                          ิ
                          ิ
            ักแรกข
                  องรำ
                                ู้งดงำ
                       ช
           หมดสิ้นไป
                  “เจ้าสามารถเรียกเพลิงจ้งจอกของข้าได้ด้วย” น้าเสียงเขา¿ังราว
                                                         �
                                      ิ
                                                           ี
           ตกตะลึงราวช่นชม แค่นเสียงเอ่ยด้วยท่าทีพึงพอใจอย่างท่สุด “อัศจรรย์
                       ื
                                           ี
                                                           �
           เหลือเกิน การบ�าเพ็ญคู่ของข้ากับเจ้าเย่ยมยอดน่าตะลึง ล้าเลิศไม่เหมือน
           ใครจริงๆ”
                       ี
                  ตอนท่ถูกทรายแดงกลบทับ เขากอดนางไว้ในอ้อมอก พอ¿„œน
                               ื
                                                         ิ
            ึ
           ข้นมาก็คร้านจะขยับเขย้อนตัว แม้นบนใบหน้าจะแย้มย้มอย่างราบเรียบ
                                                                  ิ
                                ั
           แต่ความรู้สึกกลับไหวหว่นรุนแรง พอคิดว่านางเป็นของเขา ชิวตู่จ้งเป็น
           ของไป๋หล่น ก็รู้สึกว่าเหมือนมีผีเส้อบินกระพืออยู่ในอก ช่างมหัศจรรย์จน
                                       ื
                   ิ
           บอกไม่ถูก
                                                       ี
                                      ิ
                  สมองของชิวตู่จ้งว้าวุ่นย่ง มีค�าถามมากมายท่ต้องการค�าตอบให้
                               ิ
           แน่ชัด
                                                           ิ
                  นางจับกระบ่เล่มยาวไว้แน่น พยายามเสาะหาจุดเร่มต้นท่ามกลาง
                            ี
           ความสับสนว้าวุ่น ทว่ากลับมีเสียงตะâกน¦่า¿ันและเสียงคมอาวุธปะทะ
           กันดังลอยมาจากจุดซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกล
                                          ี
                                                     ้
                                                       ื
                                                  ุ
                                 ี
                                    ื
                                          ่
                                                     ึ
                                                                  ี
                       ื
                                                                    ู
                                                                  ่
                  นางตนตกใจยง รบถอกระบหมายจะลกขนยน แต่บรÉทอย่อก
                       ่
                                                               ุ
                              ิ
                                                                     ี
                              ่
                                                              ุ
           ด้านกลับปัดผมยาวสลวยอย่างอืดอาดเชื่องช้า
                  “พันธมตรยุทธจกรแหงจงหยวนน�ากาลงสนับสนนจากท่ต่างๆ มา
                                                         ุ
                                                 ั
                        ิ
                                    ่
                                                               ี
                                               �
                               ั
                                                             ิ
                                                               ั
                                                          ั
                          ู
                              ั
                         ิ
           ล้อมปราบ ‘ลทธบชาอคค’ บกเข้าทลายรงใหญ่ แต่จ้าวลทธกลบไม่ยอม
                      ั
                                   ุ
                                             ั
                                 ี
                               ี
           ปราก¯กายเสียที ตอนน้ ‘ลัทธิบูชาอัคคี’ ถูกâจมตีจนพ่ายแพ้ยับเยินแล้ว”
                  นางถลนตาทันใด “ท่านรู้ได้อย่างไร”
                                                                     ึ
                  เขาแค่นเสียงฮึ “ข้าย่อมรู้อยู่แล้ว” จิตสุญตาของเขาถูกสร้างข้น
                                        ิ
                                                 ื
           ใหม่จนสมบูร³์ จิตแท้ได้บ�ารุงจนอ่มหน�าอยู่เร่อยๆ จะส่งร่างแปรออกไป
       26
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33