Page 22 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 22

ม 2
                       ช
                        ำจ
                  องรำ
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
           ร
            ักแรกข
                          ้งจอกผ
                          ิ
                                ู้งดงำ
                          ิ
                                                            ื
                  แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยศิâรราบต่อผู้ใดมาก่อน เม่อคร้งกระâน้น
                                                               ั
           ตบะของเขายังต้นเขิน เสวียนซู่ใช้พลังอาคมแข็งกล้าบีบบังคับเขา แต่ก ็
                         ื
           ไม่อาจท�าให้เขายอมแพ้ยอมจ�านนได้ ทว่าเสียงร้องเรียกของสตรีผู้นี้กลับ
            ิ
           ว่งตรงเข้ามาในวิญญา³ของเขา กระตุ้นความรู้สึกในใจบางอย่างท่เขา
                                                                    ี
           ½ังลึกไว้มาตลอด ท่แม้แต่ตัวเขาเองก็อาจจะไม่รู้ข้นมา เขาอ่อนยวบâดย
                                                    ึ
                            ี
           ไม่มีสาเหตุ หันไปหานางตามเสียงอย่างเชื่อ¿ัง
                  เขารับนางเข้ามาภายใน ปล่อยให้นางเสาะส�ารวจ เขาไม่จ�าเป็น
           ต้องกักขังจิตแท้ของปรา³ร่วงมืดนั้นไว้อีกแล้ว เพราะเขารู้ว่านางจะก�าจัด
           มันให้เขา
                                    �
                         ั
                                      ึ
                  เพลิงคล่งâหมกระหน่าข้นมา สายลมแรงท่พัดเข้ามาจากความ
                                                      ี
           ว่างเปล่าช่วยâหมให้เพลิงดุเดือดรุนแรงมากยิ่งขึ้น
                  ท่ามกลางเปลวเพลิง ในสายลม ร่างกายของเขาท่เป็นท้งสนามรบ
                                                          ี
                                                               ั
                                                               ู
                                                                  ั
                                          ั
                                                 ั
                                            ี
                        �
           และกรงขงจองจาขยายตวแล้วขยายตวอก อวยวะภายในล้วนถกดนออก
                   ั
                               ั
           จนถึงขีดสุด เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดรวดร้าว แต่รู้ว่าตนเองสามารถ
           อดทนผ่านไปได้ ต้องผ่านไปได้อย่างแน่นอน
                                                               ี
                  ดังน้นปรา³มืดจึงเร่มแตกสลายอยู่ในร่างกาย จิตแท้ท่พยายาม
                      ั
                                   ิ
           จะช่วงชิงร่างมาเป็นของตนตึงปริจนปะทุแตกออกมา!
                  ตูม...ปƒง!
                                                                 ึ
                  เขาเองก็เหมือนปะทุแตกออกมา ความรู้สึกและความคิดซ่งเดิมท ี
           พร่ามัวไม่ชัดเจน ความปรารถนาและความคิดคะนึงซ่งเดิมทียังคงâง่เขลา
                                                       ึ
           ไม่รู้ประสา เขา©งนงงงวยหลงทางอยู่ในกรงคุมขังในใจตนเอง แต่ไหนเลย
                                                                      ั
                                               ี
                                         ั
                                     ั
           จะคาดคิดว่าเสียงดังตูมตามสน่นหว่นไหวน้กลับส่นสะเทือนอย่างบ้าคล่ง
                                                    ั
                                ั
           พังทลายกรงขังลงและส่นกระเพ่อมจนผิวทะเลสาบในหัวใจแจ่มชัดใส
                                       ื
       20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27