Page 20 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 20

องรำ
                       ช
            ักแรกข
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
           ร
                        ำจ
                                ู้งดงำ
                                     ม 2
                          ิ
                          ้งจอกผ
                          ิ
                ี
                                                ี
           ช่วยช้แนะให้นาง ราวกับ...ราวกับช่วงเวลาท่อยู่ในแกนกลางพÄกÉาต้น
                         ุ
                                 ี
                                 ้
                           ั
           ยกÉนน ชายหนมสงสอนชนานางบาเพญค รางกายทงสองรางหลอมรวม
                         ่
                           ่
                                                       ั
                                                ่
                                                            ่
                                                       ้
                                              ู
                                        �
                                  �
                                              ่
                                           ็
               ์
                ้
                ั
            ั
           เป็นหนึ่งเดียว หัวใจสองดวงซ้อนทับเข้าด้วยกัน
                                                   ั
                             ึ
                                      ื
                  นางหยัดลุกข้นมาจากพ้น ลองกุมมือท้งสองข้างของชายหนุ่มท ี ่
           ค่อนไปทางเย็นเยียบเอาไว้ ต่อมานางก็หาท่วงท่ายามท้งสองบ�าเพ็ญเพียร
                                                        ั
           คู่ด้วยกันจนเจอ
                  นางหันหน้าเข้าหาเขา นั่งคร่อมอยู่บนตักของเขาที่ก�าลังขัดสมาธิ
                                                    ้
                                                    ี
                                           ็
                                        ั
                                                 ิ
              ู
              ่
                          ้
                        ้
                        ั
           อย องคาพยพทงหาบนใบหน้าเขายงเกรงแน่นบดเบยว นางประคองใบหน้า
               ึ
                                                            ี
                                                               ื
           เขาข้นมา ยันหน้าผากของตนเองไว้บนหน้าผากขาวผุดผาดท่เหง่อกาÌผุด
           ซึมของเขา
                  ไป๋หลิ่น...
                                                     ั
                  นางมิได้เปล่งเสียงออกมา เสียงร้องเรียกน้นมาจากหัวใจ ส่งจาก
           จิตรับรู้ของนางไปหาเขา
                  ชายหน่มมิได้ส่งเสียงใดๆ ตอบกลับ แต่เปดขนตาราวป‚กสีด�าสอง
                        ุ
                                                     �
           แพน้นข้นมาอย่างล�าบากเปลืองแรงย่ง นัยน์ตาสีน้าเงินด�าอันงดงามของ
                  ึ
               ั
                                          ิ
           เขายังเป็นเหมือนเดิม แต่ในก้นบ้งดวงตากลับปราก¯รอยâลหิตอันเน่อง
                                                                     ื
                                       ึ
           มาจากการยืนหยัดหนักแน่น ต้องการจะกักขังจิตแท้ของปรา³ร่วงมืด
           เอาไว้
                                                             ั
                  แสงâชติช่วงปะทุออกมาจากทวารท้งเจ็ดของนางอีกคร้ง แต่ละสาย
                                              ั
           พุ่งเข้าไปในตา หู จมูก ปากของเขาราวกับลูกธนู
                          ั
                                                                   ึ
                                                       ้
                                            ิ
                                                             ุ
                     ิ
                              ุ
                                                 ่
                  เพลงในหวใจลกâหมชชวาล เพลงในรางกายรอนระอประหนงธาร
                                                                   ่
                                    ั
           หินหลอมเหลว เพลิงâอบอุ้มพวกเขาท้งสองไว้อย่างแน่นหนา ไล่ลามผ่าน
                                           ั
           เส้นผม ผิวหนัง เส้อผ้าของพวกเขา ไม่มีบริเว³ใดท่ไม่อยู่ในเปลวเพลิง
                           ื
                                                       ี
       18
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25