Page 17 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 17

ล
                                                                     น
                                                              เ
                                                              ห
                                                                  เ
                                                                 ย
                                                                    น
                                                                   อิ
                                                              เหลยเอินนา า 
            ของเขา ดูท่าแล้วเขาคิดจะขังจิตแท้ของอีก½†ายไว้ในร่างกายต้งแต่แรก
                                                                 ั
            อยู่แล้ว!
                   เขาคิดจะท�าอันใดกันแน่?!
                   ด้านหน่งพะว้าพะวังเป็นห่วง อีกด้านก็âมâหท่เขาปดบังหลอกลวง
                         ึ
                                                        ี
            ท�าให้นางต้องคาดเดาแล้วคาดเดาอีก
                               ี
                                           ้
                                  ี
                   เพียงแต่ตอนน้ไม่มเวลาว่างใหนางมัวมาคาดคะเนแล้วจริงๆ...ไม่ร ู้
            ว่าเป็นเพราะเสวียนซู่ยังใช้เวทมนตร์ได้ หรือเพราะพวกภูตพรายสัมผัส
                      ี
            ได้ว่าพลังท่ควบคุมพวกมันอ่อนแอลง ภูตเปล่งแสงสีเขียวซ่งเกาะกลุ่ม
                                                               ึ
            ยึดครองท่วหลังคาถ้าจึงเร่มเคล่อนไหวไม่อยู่น่ง ส่งเสียงร้องค�ารามดัง
                                   ิ
                              �
                                       ื
                     ั
                                                    ิ
            เป็นการใหญ่
                   ทีแรกมีภูตสองสามตนบินลงมาหานาง บินวนเวียนอยู่บริเว³ทวาร
                                                           ี
            ท้งเจ็ดของนาง เหมือนก�าลังคิดหาวิธีและรอคอยจังหวะท่จะมุดเข้ามาทาง
              ั
            ดวงตา หู จมูก ปากของนาง...ภูตพรายแย่งชิงสารพลังและก�าลังวังชา

            เลือดและปรา³ของมนุÉย์มาเป็นอาหาร เลือดและปรา³ของนางหอมหวน
            เกินไป ถึงจะแปดเป„œอนด้วยกลิ่นของจิ้งจอกสวรรค์แต่ก็ยังมิอาจกลบกลิ่น

            ได้มิด

                                                             ิ
                        ี
                   ยามน้ปรา³ร่วงมืดท่ควบคุมเหล่าภูตพรายถูกไป๋หล่นกักขังเอาไว้
                                    ี
            ในถ�้าไร้ผู้ปกครอง เหล่าภูตพรายย่อมรวมกลุ่มกันก่อกวนเป็นธรรมดา
                                                                ิ
                                                                  ึ
                   ป¯ิกิริยาของไม่ก่ตัวท�าให้ภูตพากันจ้องมองตาเป็นมันเพ่มข้น แสง
                                 ี
                         ื
            สีเขียวมากข้นเร่อยๆ พุ่งลงมาใส่นาง นางรับรู้ได้ว่าพวกภูตพรายแก่งแย่ง
                      ึ
                                                                    ั
            กันเคล่อนไหวไปมาอยู่บนผิวหนัง แสงสีเขียววิบวับปกคลุมทวารท้งเจ็ด
                  ื
            ของนางเอาไว้âดยสมบูร³์
                   ถ้าปกป‡องตัวเองไม่ได้ แล้วจะปกป‡องเขาได้อย่างไร

                                                                          15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22