Page 13 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 13

ย
                                                                  เ
                                                                   อิ
                                                                ล
                                                              เหลยเอินนา า 
                                                              เ
                                                              ห
                                                                    น
                                                                     น
                   เสวียนซู่คล้ายถูกความดื้อดึงยึดติดของเขาพาให้ถอนหายใจออก
            มา จากน้นแขนเส้อสีด�าก็พลันผายออก “ให้ข้าเข้าไปอยู่ในกายของเจา
                            ื
                     ั
                                                                       ้
                                                                     ็
                                                                   ี
                                                                      ู
                         ั
            ลงอาคมในจิตด้งเดิมของเจ้า เจ้ากลายเป็นข้า ข้ากลายเป็นเจ้า เท่าน้กร้ว่า
            หงหวนอยู่ที่ใดแล้วมิใช่หรือ”
                   ไม่ได้! ไม่ได้นะ!
                        ิ
                   ชิวตู่จ้งท้งร้อนใจท้งâมâห พุ่งกระแทกใส่เขตอาคมล่องหนอย่าง
                          ั
                                  ั
                                               ั
                 ื
                                                                   �
                                  �
            ต่อเน่อง นางตะเบ็งเสียงร่าร้องอย่างบ้าคล่ง คิดว่าพอจะ½„นหยุดน้าตาได้
            แล้ว แต่สุดท้ายไอน�้าก็ยังคงเป‚ยกแ©ะดวงตาทั้งสองข้างอยู่ดี
                   นางรู้ว่าที่เขาสามารถคลายมนตร์สะกดของเสวียนซู่ได้เป็นเพราะ
                         ื
            จิตใจและกายเน้อของเขายืนหยัดต่อต้าน แต่ถ้าเขายอมต้อนรับปรา³ร่วง
            มืดแต่âดยดี ยอมยกทุกอย่างให้ไป หากจะต้านทานขัดขืนในภายหลังคง
            ไม่มีหวังอีกแล้ว!
                   ไป๋หล่น ท่านบอกว่าพวกเราสองคนเป็นสามีภรรยากันแล้ว ข้า
                        ิ
            ต้องการแค่ท่าน แค่ท่านเท่าน้น! คนสารเลว! ข้าไม่ยอมให้ท่านกลายเป็น
                                     ั
            ใครอ่น ย่งไม่ยอมให้ใครอ่นกลายเป็นท่าน...น่าชังนัก! ท่านได้ยินหรือไม่?!
                 ื
                    ิ
                                 ื
                   ไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงตะâกนร้องอย่างâมâหเกรี้ยวกราดของนาง
                                                                ิ
                                                       ื
                                                    ื
                   นางไม่เช่อว่าเขาจะยอมยกร่างจริงให้ผู้อ่นเพ่อเด็กสาวจ้งจอกแดง
                          ื
            แต่เขากลับท�าเช่นนี้จริงๆ
                   เขาไม่เพียงแต่ทอดท้งนาง แม้กระท่งตัวของเขาเองยังทอดท้งได้
                                                                     ิ
                                                 ั
                                    ิ
            อย่างไม่ลังเลใจ ปล่อยให้จิตแท้ของเสวียนซู่เสี้ยวนั้นเข้าไปในร่างกายของ
            à¢Ò
                   นางทั้งสิ้นไร้ไม้ตอกทั้งจนปัญญา อยากด่าทอคน อยากจะระเบิด

            เสียงร�่าไห้âฮ อยาก...ตูม...

                                                                          11
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18