Page 9 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 9

เ
                                                                 ย
                                                                    น
                                                                   อิ
                                                              เ
                                                              เหลยเอินนา า 
                                                                ล
                                                              ห
                                                                     น
            ใบนี้ไม่เลวเลย มิน่าจิตสุญตาเจ้าแตกสลายไปแล้วแต่กลับสามารถ¿„œนตัว
            ได้รวดเร็วปานน้ ใช้นางแลกกับหงหวน เจ้าและข้าล้วนไม่มีใครเสียเปรียบ
                         ี
            เจ้าว่าอย่างไรเล่า”
                   ‘นาง’ ในถ้อยค�าของเสวียนซู่หมายถึงผู้ใด ในใจของชิวตู่จ้งกระจ่าง
                                                                 ิ
            แจ้งอย่างที่สุด
                   หัวใจเต้นแรงดังตุบๆ เต้นกระดอนอยู่ในอกซ้ายไม่หยุด กระแทก

            จนกระดูกสันอกของนางเริ่มปวดแปลบเล็กน้อย
                                                ี
                   นางก�าลังกลัว ความรู้สึกเหน็บชาท่เกิดจากความตกใจหวาดกลัว
                                          ั
                             ิ
                                            ั
                                 ั
                                   ี
                                       ิ
                                                          ี
                                                                       ้
                                                                       ิ
                                                       ึ
                                            ้
                                                 ั
                                                   ี
            แผซานออกมาตามผวหนงทละนด ดงนนหนงศรÉะจงเสยววาบ ปลายนว
                ่
               ่
                                                                  ่
            เย็นเ©ียบ แมแตขากรรไกรก็ยังสั่นกึกๆ อยางมิอาจหาม สภาพนาสังเวช
                                                        ้
                                                ่
                          ่
                        ้
            ยิ่ง น่าสังเวชยิ่งนัก
                   นางรู้สึกสังเวชตัวเองที่อ่อนแอปวกเป‚ยกเช่นนี้
                                                            ิ
                             ั
                   เสียงน้นดุจด่งเสียงขับขานล�าน�า สุ้มเสียงของไป๋หล่นไพเราะน่า¿ัง
                        ั
            เสมอมา ไม่ว่าก่อนท่จิตสุญตาจะแตกสลาย หรือว่าหลังสร้างจิตสุญตา
                              ี
             ึ
                             �
                                                                     ี
                                           ั
            ข้นมาใหม่แล้ว ในน้าเสียงเย็นเยียบน้นมักมีความเรียบเ©ยนุ่มนวลท่นาง
            สามารถเสาะหาเจออยู่ นางได้ยินเขาเอ่ยตอบว่า...
                   “ถ้าเจ้าต้องการนางก็เชิญตามสบาย เอาหงหวนมาให้ข้าเดีëยวนี้”
                   เสวียนซู่หัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
                   ชิวตู่จิ้งรู้สึก...อยากจะหัวเราะมากเช่นกัน
                   ท้งๆ ท่ลมหายใจเข้ามาไม่ถึงปอด ท้งๆ ท่ในทรวงอกเจ็บปวด
                                                  ั
                         ี
                     ั
                                                       ี
                      ิ
                                         ี
            เหมือนถูกท่มแทง กรีดเ©ือน บิดขย้ แผดเผา...ราวกับความเจ็บปวดนานา
            ชนิดผลัดกันเข้ามารอบแล้วรอบเล่า แต่นางกลับอยากจะหัวเราะร่าเสียง
            ´Ñ§
                                                                           7
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14