Page 8 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 8
ช
ำจ
ิ
ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
ักแรกข
องรำ
ม 2
ู้งดงำ
้งจอกผ
ิ
ี
รู้สึกท่ท้งเหลวไหลและจริงแท้บางอย่างข้นมา นางรู้สึกเหมือนว่า...มันก�าลัง
ั
ึ
กะพริบตาให้นาง ก�าลังรอคอยให้นางเดินตามไป?
ภูตเปล่งแสงสีเขียวตนนั้นไม่มีเจตนาราย นางรับรู้ได้ แต่ไม่เข้าใจ
้
ื
ั
ี
ว่าเหตุใดมันถึงท�าเช่นน้...ทางเช่อมเส้นน้นใช่ทางออกหรือไม่ มันน�าทาง
ให้นาง อยากจะพานางออกไปจากที่นี่อย่างนั้นหรือ?
ี
เวลาน้มัวแต่ลังเลไปก็ไร้ประâยชน์ ทุกอย่างมีแต่ต้องบุกตะลุยเข้าไป
ก่อนค่อยว่ากัน
ิ
ิ
ั
นางย่อกายลงหมายจะแบกไป๋หล่น แต่ทว่ามือท้งสองข้างเพ่งจะ
ึ
ึ
ดึงแขนของเขาข้นพาดบ่า ความรู้สึกชาวาบสายหน่งก็จู่âจมเข้าใส่นางอย่าง
ิ
�
ไม่มีสัญญา³บอกกล่าวแม้แต่กระผีกร้น นางจึงล้มคว่าลงข้างขาของเขา
ซึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่
ั
ิ
ี
ิ
ิ
ั
ร่างท้งร่างส้นไร้เร่ยวแรง แต่สตสัมปชญญะยังคงแจ่มชัด ชวตู่จ้ง
ิ
รู้ว่าตนมิได้บาดเจ็บ แต่ถูกอาคมเข้าแล้ว
“แม่นางคิดจะพาไป๋หลิ่นไปที่ไหนรึ ยังคุยกันไม่จบเลยมิใช่หรือ?”
นางได้ยินเสวียนซู่เอ่ยถามเสียงผะแผ่ว ล�าคอตีบตันส่งเสียง
ออกมามิได้ ดวงตาท้งสองข้างยังสามารถกะพริบได้อยู่ แต่กลับท�าได้เพียง
ั
จ้องมองเขม็ง พิศมองดวงหน้าที่หลุบต�่าลงเบาๆ ของไป๋หลิ่นตั้งแต่บนลง
ล่าง เขายังหลับตาเม้มปากแน่น มองคลื่นอารม³์บนสีหน้าไม่ออก
เสียงของเสวียนซู่ดังขึ้นอีกคราท่ามกลางความว่างเปล่า สุ้มเสียง
สุขสบายอุราคล้ายเจือด้วยเสียงหัวเราะ...
“เจ้าขอหงหวนจากขา มิสู้เอา ‘เตาหลอม’ ของเจ้ามาแลกเปลี่ยน
้
จะดีกว่า แม้บนร่างนางจะอาบย้อมไปด้วยกลิ่นของเจ้า แต่ก็ยังมีเลือดลม
และปรา³หอมกรุ่นแผ่ก�าจายออกมาอยู่ดี...ไป๋หล่น ‘เตาหลอม’ ของเจ้า
ิ
6
