Page 12 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 12

องรำ
                       ช
            ักแรกข
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
           ร
                        ำจ
                                ู้งดงำ
                                     ม 2
                          ้งจอกผ
                          ิ
                          ิ
           ก็มิอาจรุกรานเข้าไปได้
                  “ในที่สุดเจ้าก็ปราก¯กายออกมาเสียที” ไป๋หลิ่นสีหน้าไร้อารม³์
                     ื
                                                                  ั
                  “เพ่อเจ้าแล้ว อย่างไรกต้องปราก¯ตัวสิ” เสวยนซคล้ายกบหวเราะ
                                                               ั
                                                         ู่
                                    ็
                                                      ี
                                                                     ุ
           แต่ก็เหมือนทอดถอนใจ ชุดคลุมสีด�าขยับไหวน้อยๆ ภายใต้ชายชุดคลม
                                                                     ิ
           ก็เป็นเท้าเปล่าเปลือยสองข้างเช่นเดียวกัน เขาก้าวเดินเข้าไปใกล้ไป๋หล่น
           ด้วย½‚เท้าแช่มช้า
                                                              �
                  “เจ้าปราก¯ตัวได้แค่ในแดนจิตเงียบสุญตามิใช่หรือ?” น้าเสียงของ
           ไป๋หลิ่นระคนแววเสียดสีเย้ยหยัน ทว่าใบหน้าเ©ยชาดุจเดิม
                                                                 ี
                  เสวียนซู่ผงะอ้งไปอย่างเห็นได้ชัดเพราะถ้อยค�าประâยคน้ของเขา
                             ึ
           แต่ก็สงบนิ่งลงอย่างเร็วไว...
                            ั
                            ้
                                             ิ
                                                     ู
                                                                     ื
                                  ่
                                  ื
                       ู
                  “เจ้าดออกตงแต่เมอใดว่าร่างจรงของข้าสญสลายไปแล้ว เหลอ
           เพียงแค่จิตแท้”
                              ิ
                  ไป๋หล่นไม่เล่นล้นอ้อมค้อมกับเขา “เจ้าใส่วิญญา³ไว้ในร่างหงหวน
                       ิ
           ใช้นางเป็นตัวแทนเจ้า ตอนนั้นข้าก็รู้สึกสะกิดใจแล้ว”
                  “อ้อ ไหนอธิบายให้ข้า¿ังหน่อยซิ”
                                                      ิ
                                                               ั
                                                   ้
                  “เจ้ามนสยหวาดระแวง ไม่อาจไว้ใจใครทงส้น แต่ว่ากลบยอมยก
                                                   ั
                         ั
                        ิ
                       ี
           เศÉเส้ยววิญญา³กับจิตให้ คิดดูแล้วคงเป็นเพราะสถานการ³์บีบบังคับ
                 ี
           ถึงจ�าเป็นต้องท�าเช่นนี้”
                              ิ
                  เสวียนซู่เอ่ยย้มๆ “ยังคงเป็นเจ้าท่รู้จักข้า เข้าใจข้าดีท่สุด แม้
                                                                ี
                                               ี
           หงหวนจงรักภักดีต่อข้าสุดหัวใจ แต่น่าเสียดายท่ยังใช้งานได้ไม่ดี อย่างไร
                                                   ี
                          ื
           ตบะของนางก็ยังต้นเขินเกินไป ซ้ายังเป็นสตรีเพศ หลอมรวมกับข้าไม่ได้
                                      �
           ถ้าหากเป็นเจ้า พวกเราสองคนจะต้องหลอมรวมเป็นหนึ่งได้แน่นอน”
                  “หงหวนอยู่ที่ใด”
       10
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17