Page 15 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 15

เ
                                                                   อิ
                                                                    น
                                                                 ย
                                                              ห
                                                              เ เหลยเอินนา า 
                                                                ล
                                                                     น
                  �
                             ี
            อยู่ในถ้าใต้ดินแห่งน้ ทีแรกเขาก็ยังอาการดีๆ อยู่ แล้วจะไปâดนมนตร์จาก
              ี
            ท่ไหนกัน บางทีทุกอย่างอาจเป็นเพียงการแสดงละครให้เสวียนซู่ดูต้งแต่
                                                                    ั
                                                             ็
                                                          ั
                                           ั
            แรกเรม หลอกอก½†ายให้เข้ามาตดกบ ในข³ะเดยวกนกหลอกนางจน
                                         ิ
                                                      ี
                           ี
                  ิ
                  ่
            หลงเชื่อสนิทใจ
                   ตูม...เสียงสั่นสะเทือนดังมาจากแดนจิตเงียบสุญตาอีกครั้ง!
                         ิ
                                 ิ
                   “ไป๋หล่น!” ชิวตู่จ้งตะâกนเสียงดัง นางคิดว่าคงจะเปล่าประâยชน์
            เช่นเดิม แต่ไหนเลยจะรู้ว่าไป๋หลิ่นกลับหันมองมาทางนาง
                                                 ้
                                                                       ่
                                                                       ึ
                                             ึ
                                                         ี
                                                             ิ
                                                               ั
                                                                 ู
                                                                 ้
                                                      ็
                                          ั
                          ้
                               ู
                   ดวงตาทงสองคสบประสานกน ถงแมนางเปนเพยงจตรบรดวงหนง
                          ั
                               ่
            แต่ก็ถูกเขาดึงดูดสายตาเอาไว้ได้อย่างลึกซึ้ง
                   ...จะ จริงๆ แล้วเขาได้ยินนาง มองเห็นนางอยู่ตลอดเวลา!
                   ยิ่งไปกว่านั้นเขตอาคมที่สร้างขึ้นจากความว่างเปล่านี้ยังเป็น½‚มือ
                                                       ิ
                                                                  ั
            เขาเช่นกัน เสวียนซู่ไม่รู้ นางเองก็ไม่รู้ เขาหลอกท้งจ้งจอกหลอกท้งมนุÉย์
                                                     ั
                        �
            ½‚มือร้ายกาจช่าชอง ยังจะพูดว่าจิตสุญตาแตกสลายอันใดกันอีก ตรงไป
                                           ิ
            ตรงมาอันใดกัน เขาซ่อมแซมเสร็จส้นและสร้างใหม่สมบูร³์ต้งนานแล้ว
                                                                ั
            แต่เก็บความคิดความรู้สึกเอาไว้ลึกล้าถึงเพียงน้ ไหนเลยจะถึงตาให้นาง
                                                    ี
                                           �
            ห่วงหาอาทรเขา?!
                                                                      ี
                                                         ิ
                   ท่ามกลางความพร่ามัว นางเหมือนเห็นเขาคล่ย้มให้นาง ทว่าเส้ยว
                                                        ี
                                                                  ิ
            พริบตาถัดมาองคาพยพบนใบหน้าของเขาก็พลันเกร็งขึง หว่างค้วขมวด
            ṋ¹
                   สุ้มเสียงของเสวียนซู่เล็ดออกมาจากริม½‚ปากของเขาอีกครั้ง...
                                                               ี
                           ิ
                                            ั
                   “เจ้าสูญส้นมุกตบะไปแล้ว จิตด้งเดิมว่างเปล่า ทะ ท้งท่เจ้าไม่เหลือ
                                                            ั
            อันใดแล้วแท้ๆ...ทว่าคิดจะกักขังข้าเอาไว้ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้...แต่...
                                        ี
            เพราะเหตุใดกัน เลือดและปรา³น่ก�าเนิดมาจากท่ไหน เจ้าใช้มันได้อย่างไร
                                                    ี
                                                                          13
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20