Page 48 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 48

ิ
                                ู้งดงำ
                        ำจ
                                     ม 1
                          ้งจอกผ
                          ิ
            ักแรกข
                  องรำ
                       ช
           ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 1
           วิญญาณ¿‡าดินไปตาม¸รรมชาติ ทุกอย่างล้วนอาศัยสัญชาตญาณ แล้ว
           จะไม่ดูดซับพลังจากนางได้อย่างไร!
                                                                     ื
                  เพียงแต่...สีหน้าท่าทางของแม่นางน้อยท่อยู่ตรงหน้ายังคงสดช่น
                                                    ี
           กระปร้กระเปร่า ดวงตาใสแจŽวสุกสกาว ไม่มีทีท่าง่วงงุนอ่อนล้าแม้แต่
                 ี
           กระผีกริ้น
                  “จิตรับรู้ถูกน�าพามาท่น่ เคยรู้สึกไม่สบายกายบ้างหรือไม่” สุ้มเสียง
                                    ี
                                   ี
           ¿˜งดูเหมือนแค่นออกมาจากจมูก
                  อย่างไรเสียชิวตู่จิ้งก็คุ้นชินกับการวางตัวสูงส่งของเขาเสียแล้ว จึง

           ไม่ถือสาหาความแม้แต่น้อย ย่งไปกว่าน้นยังแอบรู้สึกว่าท่าทางใจอ่อน
                                     ิ
                                             ั
           หน้าตายของเขา...คิกๆ น่ารักน่าชังอยู่นิดๆ
                  “ไม่มีอันใดผิดปกติเลย” นางส่ายศีรษะ “ตอนข้ามาท่านเข้าสมา¸ิ

                                                                      ิ
           อยู่ ข้าไม่ได้ท�าเสียงดังรบกวนท่าน ทีแรกข้าก็สงสัยอยากรู้อยากเห็นย่ง
                        ี
           เลยมองดูนู่นดูน่ พักใหญ่ผ่านไปกว่าจะรู้ว่าพวกเราอยู่ในแกนกลางต้นไม้...
                                             ่
                             ้
                         ั
              ั
                             ิ
                               ั
                                  ิ
                                             ี
                               ้
                    ้
                                                     ี
                                                                  ุ
                    ั
                                                    ี
                                               ี
                                               ่
           หลงจากนนข้ายงใช้นวทงสบสางขนให้พเสยวหลอกด้วย สางให้ทกครง    ั ้
                                   ี
                                    ี
                                                        ึ
           ท่มา คร้งน้เพ่งจะสางขนให้พ่เส่ยวหลีเสร็จท่านก็ลืมตาข้นมาพอดี” แววตา
                  ั
             ี
                    ี
                      ิ
                                                                  ื
                                  ิ
                                            ี
           อ่อนละมุนทอดมองไปทางจ้งจอกสีด�าท่นอนขดตัวอยู่ตรงซอกมุมเย้องไป
           ทางด้านหลังของเขา
                  จ้งจอกดินยังคงสลบไสลต้งแต่เหมันตÄดูป‚ท่แล้วจนกระท่งถึงบัดน ี ้
                                                     ี
                   ิ
                                                                ั
                                       ั
                                                               ึ
                                                       ั
                  นางรู้ดีว่าพอจ้งจอกดิน¿„œนข้นมา ลืมดวงตาท้งสองข้างข้น จะเป็น
                             ิ
                                         ึ
               ั
                                         ิ
                    ี
           จิตด้งเดิมท่ถูกสลายความเป็นป‚ศาจท้งไปแล้วอย่างแท้จริง กลายเป็นเพียง
           จิ้งจอก¸รรมดาตัวหนึ่ง พี่เสี่ยวหลีของนางไม่มีทางกลับคืนมาอีกแล้ว
                                         ึ
                  นางสูดหายใจเข้าลึกๆ หน่งเฮือก จากน้นระบายออกมาเบาๆ
                                                    ั
           สายตาเบนกลับไปอยู่บนใบหน้าของเขา
       46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53