Page 53 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 53
ย
ล
ห
เ
น
น
อิ
เหลยเอินนา า
เ
ี
ในแกนกลางพÄกษาเงียบสงัดน่าประหลาดน้ นอกจากช่วยสางขนให้
พี่เสี่ยวหลีแล้ว นางยังชอบขยับเข้าไปมองเขาใกล้ๆ อีกด้วย
นางสามารถพิศมองเขาได้เน่นนานโดยไม่รู้สึกเบ่อหน่าย คิดว่า
ิ
ื
ิ
ท่าทางยามเขาเข้าสมา¸ิช่างมหัศจรรย์เหลือเกิน ร่างกายน่งน่งตัวตรง
ั
ี
ประหน่งหินสลัก เส้นเกศาสีขาวสะอาดท่แผ่สยายดุจน้าตกกลับพล้วไหว
ึ
ิ
�
เช่องช้าอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัดไปตามจังหวะการหายใจเข้าออก
ื
ของเขาราวกับเป็นสิ่งมีชีวิต
ั
ั
ยังมีขนตาสีด�าสนิทของเขา ท้งดกด�าท้งเป็นแพหนา ปกปดดวงตา
เอาไว้เสมือนพัดเล็กๆ สองแถว ในขณะท่เขาโคจรปราณลงลึกเล็กน้อย
ี
ั
ลูกตาท่อยู่Àายใต้เปลือกตาจะขยับไหว ขนตาสองแถวจะส่นเทาเบาๆ ตาม
ี
ั
ี
ไปเช่นเดียวกัน ย่งกว่าน้นปลายจมูกยังยู่ย่นนิดๆ เหมือนสัตว์ตัวน้อยท่ใช้
ิ
จมูกไวต่อสัมผัสสูดดมกลิ่นไปรอบๆ...ช่าง...น่ารักเหลือเกิน
ั
ี
นางรู้มาตลอดว่าเขารูปโฉมงดงาม แต่กระท่งถึงยามน้ท่เขาผล ิ
ี
ั
ิ
รอยย้มสุขอุราออกมา นางถึงได้รู้ว่าเขามิได้หล่อเหลางดงาม¸รรมดาเท่าน้น
ั
ในเผ่าจ้งจอกแม้จะเป็นบุรุษก็สามารถใช้จริตมารยาย่วเย้าให้คนอ่อนระทวย
ิ
ไปทั้งกายาได้เช่นกัน
่
ิ
้
ึ
นางเกาใบหน้าแรงขนกว่าเดม เกาจนขมบกบพวงแก้มเรมแดง
ั
ั
ิ
นางหัวเราะทึ่มทื่อ เอ่ยด้วยความเขินอายว่า...
“ไป๋หล่นก็คิดว่าข้าเหมาะจะเป็นมือปราบเหมือนกันสินะ...ข้าจะ
ิ
้
เป็นมือปราบท่ดี ไม่ท�าให้ลุงเขยและไม่ท�าให้ท่านผิดหวัง ทะ ท่านดีขนาดน
ี
ี
ดีกับข้าย่งนัก อุตส่าห์มอบโลหิตให้ข้า ปกป‡องข้าจากอันตรายมากมาย
ิ
หน่งป‚มาน้ข้าใช้ชีวิตอย่างสบายใจไร้กังวลมากจริงๆ ทีแรกข้าไม่เข้าใจ แต่
ึ
ี
ึ
ี
ิ
ั
ตอนน้เพ่งรู้ว่าต้องขอบคุณท่าน...” นางถอนหายใจเบาๆ กล่าวข้นอีกคร้ง...
51