Page 51 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 51

ย
                                                                  เ
                                                                ล
                                                              เ เหลยเอินนา  า
                                                              ห
                                                                   อิ
                                                                     น
                                                                    น
            ท�าลายลงด้วยน้ามือของเซียนพเนจรผู้หน่ง” ยายเ²่าจอมเวทในเผ่าแม่มด
                                              ึ
                         �
                 ั
                                                                  ี
            พวกน้นคงเจ็บปวดรวดร้าวใจเหลือคณานับเป็นแน่แท้ พอคิดถึงจุดน้อารมณ์
            ของไป๋หลิ่นก็ดีขึ้นมาเล็กน้อยทันใด
                   “เฮ้อ...น่ก็คือจุดท่น่าปวดหัวนะสิ! ท่านดู ท้งท่านแม่ข้า ท่านพ่อ
                                                       ั
                                  ี
                          ี
            ข้า ล้วนแต่ฉลาดปราดเปร่องเหนือคน¸รรมดาสามัญ แล้วเหตุใดพอข้า
                                   ื
            เห็นยันต์เอยคาถาเอย ค�าสอนวิชาเวทเหล่าน้นเอย ดวงตาท้งสองข้างถึง
                                                  ั
                                                              ั
            ว่างเปล่า หัวสมองก็ว่างเปล่าตามไปด้วย? ข้าจนป˜ญญาหมดความสามารถ
                                                                     ี
            จริงๆ! เรียนไปเรียนมาก็มีแต่การรักษาโรคและการจ�าแนกสมุนไพรท่พอ
            จะใช้ได้กับเขาบ้าง แต่ก็ยังเทียบไม่ได้แม้แต่ปลายน้วก้อยของป‡าจูŽ ดังน้น
                                                      ิ
                                                                      ั
            ข้าเลยตัดสินใจแล้วว่า...” นางหยัดแผ่นหลังแบบบางข้น จดจ้องไปทาง
                                                          ึ
                 ิ
            ไป๋หล่นอย่างหนักแน่นจริงจัง ประหน่งว่าเขาเป็นประจักษ์พยานในการ
                                            ึ
            ตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ของนาง
                   “ว่าอย่างไร” เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างเฉยชา

                   “ข้าตัดสินใจจะไปเป็นมือปราบกับลุงเขย!” นางสะบัดศีรษะ ตะโกน
            ออกมาอย่างเป‚›ยมปณิ¸าน “แม้ข้าจะไม่ค่อยแตกฉานวิชาเวทแม่มด แต่ก็

                                                        ื
            ½ƒก½นวรยุท¸์ได้ไม่เลว ลุงเขยเป็นคนสอนให้เองกับมอ ลุงเขยของข้าเป็น
                                                  ั
                                                                     ี
                                  ื
                                ี
            ถึงมือปราบยอด½‚มือท่มีช่อเสียงเล่องลือไปท่วแดนหรดี คนช่วช้าท่ถูก
                                          ื
                                                                ั
            โซ่เหล็กด�าข้างเอวของเขาจับกุมมาตัดสินในคดีมีนับไม่ถ้วน น่าเกรงขาม
                                                     ื
                                                             ี
            ย�าเกรงเป็นท่สุด ลุงเขยบอกว่ากระดูกและกล้ามเน้อของข้าเย่ยมยอดอย่าง
                       ี
                   ื
                                ู
                   ่
            ไม่น่าเชอ มีพลังแ½งอย่Àายในเตมเป‚›ยม หากม่งม่นเรียนร้ก็สามารถ½ƒก
                                        ็
                                                    ุ
                                                      ั
                                                             ู
                                                 ิ
            วิชาก�าลังÀายนอกให้เก่งได้ วิชาก�าลังÀายในย่งสามารถ½ƒก½นให้เย่ยมยอด
                                                                  ี
            จนน่าตื่นตะลึงได้ ดังนั้นข้าเลยจะไปเป็นมือปราบ”
                           ื
                                                                  ี
                   ไป๋หล่นเช่อว่าวิชาก�าลังÀายในของนางสามารถ½ƒก½นให้เย่ยมยอด
                        ิ
                                                                          49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56