Page 42 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 42

องรำ
                       ช
            ักแรกข
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 1
           ร
                        ำจ
                                ู้งดงำ
                                     ม 1
                          ้งจอกผ
                          ิ
                          ิ
           Í‹ҧ¹Ñé¹
                                                         ื
                  พวกสตรีเผ่าแม่มดเห็นว่าปลุกท่พ่งของตนไม่ต่น ซ้ายังท�าอันใด
                                              ึ
                                                            �
                                             ี
           เขาไม่ได้ สุดท้ายถึงได้ยอมสงบลง
                  หากเขาคาดเดาไม่ผิดพลาด บิดาผู้ให้ก�าเนิดของแม่นางน้อยเป็น
           เซียนพเนจรท่รอนแรมอยู่บนโลกมนุษย์ ส่วนมารดาก็คงจะเป็นคนเผ่า
                       ี
                                   ึ
           แม่มด ร่างกายคร่งแม่มดคร่งเซียนเช่นน้ มิหน�าซ้าจิตด้งเดิมยังสะอาด
                           ึ
                                                          ั
                                                     �
                                              ี
                                                            ุ
                                                           ี
                                                     ื
                                         �
                                            ็
                                                ี
                                   ั
                     ื
                 ิ
           บรสุท¸ìเหลอคณนา เหมาะกบการบาเพญเซยนหรอมารท่สด...ความคิด
              ิ
                                               ึ
           ของเขาหยุดชะงักไปทันใด ดวงตาคู่สวยซ่งซุกซ่อนแสงสว่างและหิมะ
           เจิดจ้าไว้หรี่ลงนิดๆ ดวงหน้าหล่อเหลาหมดจดเหยเกเล็กน้อย...
                  ไม่ดี! หยกงามแห่งใต้หล้าตกไปอยู่ในก�ามือแม่เ²่าจอมเวทกลุ่ม
                                          ั
           น้น ÀายÀาคหน้านอกจากจะอบรมส่งสอนให้กลายเป็นแม่เ²่าจอมเวท
             ั
           อีกคนหนึ่งแล้ว ยังจะท�าอันใดได้อีกเล่า
                  เสียของเปล่าๆ!
                                                ี
                  เขายืนอยู่นอกหุบเขาพักใหญ่ ตอนท่จากไปใบหน้าเย็นเยียบปาน
           เกล็ดน�้าค้างแข็งไม่สบอารมณ์มากเป็นพิเศษ
                  นึกขึ้นมาได้ว่าเขายังมอบโลหิตหยดใหญ่ให้นางอีกด้วย!
                  ถ้าวันใดแม่นางน้อยกลายเป็นแม่เ²่าจอมเวทของเผ่าแม่มดจริงๆ
                                                           ี
           แล้วโผล่มาเล่นงานเขา...เขายงไม่ทนได้ลงมอจดการกบอก½†าย กคงถก
                                                                     ู
                                                                  ็
                                                        ั
                                    ั
                                                  ั
                                        ั
                                               ื
                                     ี
           ความโง่เขลาของตนเองในวันน้ท�าให้โมโหจนกระอักโลหิตก่อนเสียแล้ว
           กระมัง?!

       40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47