Page 39 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 39
ย
ล
ห
น
อิ
เ
น
เหลยเอินนา า
เ
ั
้
้
ครนแล้วก็เห็นบนใบหน้านางเปล่งแสงสว่างข้น ผมยาวสลวยพลวไสว
ิ
ึ
ึ
ั
ิ
กลีบปากขยับพึมพ�าเบาๆ ทันใดน้นโลหิตบนน้วก็ขยับข้นมาก่อนจะซึมซาบ
เข้าไปตรงหว่างคิ้วทั้งสองข้างของนางอย่างเชื่องช้า
ื
เม่อโลหิตวิเศษเข้าสู่ใต้ผิวหนังของนางโดยสมบูรณ์ ดวงหน้าเล็ก
ั
ของนางก็ฉายแสงสีทองออกมาเช่นกัน กระท่งเขาปล่อยมือออก แสง
ิ
สีทองจึงเลือนหายไป ผิวบริเวณเล็กๆ ตรงหว่างค้วของนางหลงเหลือเพียง
สีแดงอ่อนๆ
อย่างไรลงมือก่อนก็เป็นการดี
ี
ื
เม่อท�าเช่นน้แล้ว ดูซิใครยังจะกล้าแตะต้องนางไม่ดูตาม้าตาเรือ
อีก!
เพราะใจอ่อนอย่างนั้นหรือ? เขาเนี่ยนะ
เขาปรายตามองน้วมือท่มีโลหิตไหลซึม บาดแผลท่สร้างข้นด้วย
ี
ี
ึ
ิ
ตัวเองเช่นน้ไม่อาจร่ายอาคมก�าจัดได้ แต่ว่าโลหิตหยุดสนิทแล้ว ต่อจากน ี ้
ี
ก็รอคอยให้มันสมานกัน
คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะต้องงัดโลหิตอันเลอค่าของตนมาใช้ เขาไม่
สบอารมณ์อย่างถึงขีดสุด สีหน้าบูดบึ้งจนดูไม่ได้
ี
ิ
ิ
ประกายในนัยน์ตาเปล่งแสงวูบวาบ น้วช้จ้มใบหน้าของแม่นาง
น้อยอีกคร้งอย่างโกร¸แค้น จ้มไปจ้มมาเส้นผมท่สยายอยู่ข้างใบหูและข้าง
ั
ิ
ี
ิ
แก้มของแม่นางน้อยก็พันเกี่ยวนิ้วของเขาทันใด
ึ
เขาเลิกค้วข้นโดยพลัน ตกใจในสัมผัสอุ่นละมุนหนานุ่มของเส้นผม
ิ
นาง...ละมุนย่ง นุ่มย่ง พอน้วมือท้งห้าสอดเข้าไปในเส้นผมดกด�าก็สัมผัส
ิ
ิ
ั
ิ
ได้ถึงความอบอุ่นระลอกแล้วระลอกเล่าทันที
เขานึกถึงหนังของสัตว์มีขน นางเป็นมนุษย์แต่กลับให้ความรู้สึก
37
