Page 25 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 25
WingYing
WingYing
เดิม ก่อนจะส่งเสียงร้องอย่างอ่อนระโหยโรยแรง “ฝาบาท!”
มิรูวาฉีเซี่ยวเฟยมีความกลามากกวาคนอื่นหรืออยางไร เขาก�ากระบี่
่
่
้
่
้
ี
ข้างเอวไว้แน่นอย่างไม่รีบร้อน ยามท่อยากจะร้องเรียกองครักษ์ให้เข้ามาก็พลัน
เห็นหน้าค่าตาของผู้ที่อยู่เบื้องหน้าทั้งสองชัดเจน
งูเหลือมด�าก้าวเข้าไป เผยรอยย้มพลางเอ่ย “ฉีเซ่ยวเฟย สบายดีหรือ
ี
ิ
ไม่!”
ั
ั
ื
ี
ฮ่องเต้มีสีหน้าต่นตระหนกตกใจ ไม่คิดว่าเขาท่ชินกับการส่งลมส่งเมฆ
ได้สุดท้ายจะมียามท่เผยสีหน้าเช่นน้ออกมา โดยเฉพาะเม่อเขาเห็นเด็กหนุ่ม
ี
ี
ื
ิ
ชุดขาวในอ้อมกอดงูเหลือมด�า สีหน้าของเขาก็ย่งเปล่ยนไปจากเดิม ร้องเรียก
ี
แผ่วเบา “เหยาเออร์...”
ั
นกกระจอกขาวได้ยินเสียงเรียกน้นแล้วดวงตาท่ไร้แววอยู่แต่เดิมพลัน
ี
ทอแสง
ั
งูเหลือมด�าเห็นท้งสองคนมองตากันไปมา สายตาเต็มไปด้วยความ
ึ
รักใคร่ เห็นรักต้องห้ามของท้งสองคนจะปะทุข้นมาอีกคร้งงูเหลือมด�าก็อด
ั
ั
ก่นด่านกกระจอกขาวอยู่ในใจด้วยความผิดหวังไม่ได้ ช่างไม่รู้จักดีชั่วเสียจริง!
ี
ั
ฉะน้นเขาจึงตวัดสายตาไปยังคนงามในอ้อมกอดของฉีเซ่ยวเฟย ย้มหวานหยด
ิ
พร้อมเอ่ยว่า “ฝาบาทช่างโชคดีเสียจริง คนงามมากมายนับไม่ถ้วนในต�าหนัก
หลังไม่จ�าเป็นต้องเอ่ยถึง นี่คง...เป็นทายาทคนที่หกแล้วกระมัง?”
ั
เพียงประโยคเดียวก็ดึงร้งให้นกกระจอกขาวกลับมายังความเป็นจริง
ั
ดวงตาหงส์ท้งสองมองไปยังหน้าท้องของสตรีอย่างเล่อนลอย ริมฝีปากส่น
ั
ื
ระริก
23
