Page 23 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 23
WingYing
WingYing
รูปโฉมงามหยาดเยิ้ม ไม่ว่าอย่างไรก็ยังคงความหยิ่งทระนงโดยก�าเนิด ต่อให้
ี
ั
ั
ิ
ื
ใครหน้าไหนมากล่นแกล้งก็มิยอมละท้งความด้อร้นลงแม้แต่เศษเส้ยว เดิมท ี
เขาคิดว่างูเหลือมด�าต้องเอ่ยวาจาถากถางออกมาเป็นแน่ คิดไม่ถึงว่าหูกลับ
ได้ยินเสียงทอดถอนใจเท่านั้น
เขาลืมตาขึ้นอย่างแช่มช้า สบเข้ากับดวงตาสีด�าล�้าลึกคู่นั้น
งูเหลือมด�าเอ่ยว่า “เจ้าไม่เกลียดเขา?”
นกกระจอกขาวยิ้มเศร้าสร้อย ช่างงามล่มเมืองจริงๆ “ไม่เกลียด”
ิ
งูเหลือมด�ายกย้ม ส่งเสียงหัวเราะแปลกประหลาดออกมา “ก็น่าจะ
เป็นเช่นนั้น เจ้าคงคิดว่าข้าวางอุบายท�าให้เขาไม่มาเป็นแน่ ใช่หรือไม่?”
นกกระจอกขาวน่งเงียบไม่เอ่ยวาจา งูเหลือมด�าจึงรู้ได้ว่าเขาพูดถูก
ิ
เขาส่ายหน้าพลางหัวเราะออกมาเล็กน้อย ทันใดน้นก็ฝนดึงนกกระจอกขาว
ั
ั
ิ
ข้น แผดเสียงอย่างเย่อหย่ง “เช่นน้นข้าจะพาเจ้าไปเจอเขา เจ้าจะได้ตัดใจให้
ึ
สิ้นซากเสียที!”
ลมพายุหมุนวนเข้ามา เงาร่างของพวกเขาวูบไหวไปมาพร้อมหายวับ
ไปจากกลางต�าหนัก
ั
ใช้เวลาเพียงช่วพริบตาเขาท้งสองคนก็ปรากฏตัวอยู่กลางต�าหนักใหญ่
ั
ตระการตาแห่งหนึ่ง
เหยากวงมองไปรอบๆ ทันใดน้นก็เห็นเงาเลือนรางหลังฉากก้น เขา
ั
ั
ั
ส่นเท้มไปท้งร่าง ไม่สนใจว่ายามน้งูเหลือมด�าก�าลังยืนอยู่ข้างกาย ใบหน้าท่เคย
ี
ั
ี
ิ
ซีดเผือดพลันแช่มชื่นขึ้นมา สาวเท้ามุ่งไปด้านหน้า
ั
ทว่ากลับมีคนไวกว่าเขาก้าวหน่ง คนงามในชุดฮ่นข้างกายเขาร้งกระโปรง
ึ
ั
21
