Page 22 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 22
º�ำàพçÞÃักพันป‚ 1
º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 1
ี
ก็ไม่แสดงสีหน้าโกรธเคืองเลยสักนิด ถึงขนาดท่ยังเจตนาเอาใจอยู่สองสาม
ครา หลังถูกชักสีหน้าใส่ก็ยังคงเบิกบานเต็มเปียม
ร่าสุรากันไปเสียมากมาย คุณชายนกกระจอกขาวก็มิอาจควบคุม
�
ู
ตนเองได้อีกต่อไป ชะเง้อคอไม่ร้ว่าก�าลังรออะไร ขบวนมอบของก�านัลค่อยๆ
ร่อยหรอลง ประตูต�าหนักด้านหน้าจวนจะปด ทว่ากลับเห็นนกกระจอกขาว
ั
ิ
ื
สีหน้าซีดเผือด น้วมือท้งสิบขดอยู่ในแขนเส้อ เงาร่างโงนเงน เรียกให้คนอด
สงสารมิได้
ั
ื
พอได้เวลาคุณชายนกกระจอกขาวพลันร้งแขนเส้องูเหลือมด�าเอาไว้
วางทิฐิลงอย่างยากล�าบากพลางเอ่ยร้องขอด้วยน�้าเสียงแผ่วเบา “ขอองค์ชาย
ทรงรอต่ออีกสักนิดเถิด เขา...อาจจะมาช้าด้วยเหตุบางอย่างก็ได้”
ั
ึ
ิ
งูเหลือมด�าเลิกค้วข้น เหลียวหน้าไปส่งคนให้เปดประตูต�าหนักค้างไว้
นกกระจอกขาวกระสับกระส่ายเฝ้ารอด้วยความกังวล แต่ก็ยังไม่เห็น
ี
สามีมาถึง ดวงตามองเห็นท้องฟ้าเร่มสว่าง แขกเหร่อในต�าหนักท่เมาก็ยัง
ิ
ื
ี
เมามายมิสร่าง ท่หลับก็ยังหลับสนิทมิต่น มีเพียงงูเหลือมด�าเท่าน้นท่ยังคงถือ
ื
ั
ี
จอกสุราไว้ เลิกเปลือกตาขึ้นอย่างเกียจคร้าน
คุณชายนกกระจอกขาวประสานสายตาตอบ ยามท่ถอนหายใจออก
ี
มานั้นก็พ่วงมาด้วยน�้าตาหนึ่งหยดที่หางตา ในที่สุดเขาก็ตัดใจ
ึ
นกกระจอกขาวค่อยๆ ยืนข้นอย่างหมดอาลัยตายอยาก คุกเข่าลง
ี
ต่อหน้าท่น่งของงูเหลือมด�า เอ่ยเสียงเบาหวิว “เหยากวงแพ้พนันแล้ว วันหน้า
ั
...ก็แล้วแต่องค์ชายจะลงโทษ”
ื
น้วเรียวเชยคางเนียนข้นอย่างเช่องช้า นกกระจอกขาวครอบครอง
ิ
ึ
20
