Page 42 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 42
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 3
่
ึ
เสนอว่าจะให้คนขับรถไปส่งตั้งแต่ก่อนปใหม่ แต่ชิซุราอิปฏิเสธอย่างสุภาพ
นี่ไม่ใช่ปญหาของใคร เป็นปญหาของตนเอง
้
ั
ู
่
ั
ี
ี
็
ู
ั
ั
้
ั
ั
ี
่
ู
ในทสุดกจะได้รจกตวเองทตวเองไม่รจกสกท ความกงวลอยเหนอความคาดหวง
ั
ื
่
นั่นเพราะเริ่มมั่นใจแล้วว่านาคากามิอาจเป็น ‘M’
ท�าไมเขาถึงไม่ยอมเล่าเร่องในอดีต ถึงเจ้าตัวถูกเข้าใจผิดว่าไม่ใช่ ‘M’ แต่เป็น
ื
คุอน ถ้ามีเรื่องในอดีตที่ควรบอกก็ไม่น่าเพิกเฉยหรือเปล่า
ื
ิ
ี
ยกตัวอย่างเช่นเร่องครอบครัว พ่อแม่ พ่น้อง ย่งคนตามหาตัวเขามีมากเท่าไร
ก็ยิ่งไม่น่าท�าเป็นเพิกเฉยได้
หากตนในอดีตมีความสุข...
ี
หลังออกเดินทางชิซุราอิไม่อาจท�าใจให้คึกคักได้เลย แม้เป็นเวลาเท่ยงวันท้องฟ้า
ี
ึ
ึ
กลับมืดคร้ม สีหมองหม่นแลดูหนักอ้ง เมืองท่มองเห็นจากหน้าต่างรถไฟมืดมนจนยาก
จะเชื่อได้ว่ายังอยู่ในช่วงสัปดาห์แรกของปใหม่
ี
ทิวทัศน์เมืองท่มีเหมือนกันทุกท่ ทิวทัศน์ท่ชิซุราอิไม่อาจแยกออกว่าเก่าหรือใหม่
ี
ี
ครึกครื้นหรือเงียบเหงา เพราะไร้ความทรงจ�าที่จะหยิบยกมาเปรียบเทียบ
สถานที่ตามที่อยู่ คือบ้านในย่านที่อยู่อาศัย ห่างจากสถานีรถไฟฟ้าเล็กน้อย
...เป็นบ้านร้าง
ี
บ้านหลังใหญ่ท่มองออกว่าเดิมทีเคยโอ่อ่างดงาม แม้ผ้าม่านปดบังหน้าต่างท�าให้
ี
มองไม่เห็นข้างใน แต่ท่รับรู้ได้ทันทีว่าเป็นบ้านร้างเพราะกระจกขุ่นมัว และสวนมีหญ้า
รกรุงรังทั้งที่เป็นฤดูหนาว
ึ
พอเปดประตูร้ว เสียงเอ๊ยดอาดดังข้นปฏิเสธผู้บุกรุก หลังก้าวไปได้สองสามก้าว
ี
ั
ี
ขาของชิซุราอิก็สะดุดกับอะไรบางอย่าง ตอนแรกคิดว่าคงเป็นขยะท่โดนขว้างเข้ามา แต่
มันคือรูปป้นกระต่าย
ั
ึ
หากมองดูดีๆ จะเห็นร้วเหล็กดัดตกแต่งสวนข้นสนิม กับกระถางต้นไม้จ�านวน
40