Page 44 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 44

หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 3
                                             ่
                                             ึ

          ท�าให้ตระหนักได้อย่างแน่ชัดว่าสิ่งที่หายไปคือผู้อยู่อาศัยต่างหาก
                ชิซุราอิไม่แปลกใจเลยเม่อน้าบอกว่าแม่จากโลกน้ไปแล้ว และตัวเขาหายสาบสูญ
                                  ื
                                                   ี
          ไปเมื่อเจ็ดปก่อน

                พอเขาร้องขอให้เล่ารายละเอียด น้าที่นั่งอยู่บนโซฟาฝงตรงข้ามในห้องนั่งเล่นก็
          ท�าท่าอึกอักทันที

                “ตอนนั้นเธอก็บอกว่า ‘ไม่เป็นไร’ แล้วพอน้าเล่า ถึงท่าทางของเธอจะปกติดี แต่

          หลังจากนั้นความทรงจ�าก็หายไป...”
                “ผมมาที่นี่เพราะอยากรู้ความจริง ไม่อย่างนั้นก็เดินต่อไปข้างหน้าไม่ได้ครับ”

                ตอนนั้นที่น้าพูดถึงน่าจะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่ตัวเขาหายสาบสูญ ทว่าตนใน

          ตอนนี้โตพอแล้ว การมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลยมันยากยิ่งกว่า
                “ผมไม่เป็นไรแล้วครับ” ชิซุราอิกล่าวย�้า

                น้าวางมือแปะหน้าผากท�าท่าล�าบากใจต่อค�าวิงวอน มือนั้นแห้งกร้านอย่างเห็น
                                                ื
                                                   ็
                                                                      ี
          ได้ชัด เส้นผมแม้ดกหนาแต่ก็มสีขาวแซมประปราย เม่อเจดปก่อนน้าคงจะดูสาวกว่าน้มาก
                               ี
          ทว่าตนในตอนนี้นึกภาพไม่ออกเลย สภาพของน้าในวันวาน รวมถึงหน้าตาของแม่ด้วย
                “ก็ได้ แต่ก่อนจะเล่า น้าขออะไรหน่อย”
                น้าขอแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อปจจุบัน เผื่อมีอะไรเกิดขึ้นจะได้ติดต่อหากันได้

                                                                    ั
                                        ี
                                         ิ
                                                                      ึ
                                                            ้
                                                    ึ
                                                    ่
                                               ั
                                                              ั
                                                            ั
                               ั
                                ิ
                              ุ
                แม่ขบรถประสบอบตเหตเสยชวต ส่วนตวเขาซงในตอนนนยงเป็นนกศกษา
                    ั
                                     ี
                                    ุ
          มหาวิทยาลัยโดนไฟไหม้ระดับรุนแรงท่ขาจากอุบัติเหตุ ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล
                                      ี
                ั
                                                  ั
          ระหว่างน้นก็สูญเสียความทรงจ�าไปอีกหลายต่อหลายคร้งจนน้าสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าควร
          ท�าอย่างไรดี
                “ถ้ามีแค่น้าคนเดียวจริงๆ คงตื่นตระหนกจนท�าอะไรไม่ถูกแน่ๆ”
                                                                ้
                       ้
                                                ้
                                      ้
                                                     ้
                “ขอโทษดวยนะครับ ผมคงสรางความเดือดรอนใหครอบครัวของนามากมาย...”
                น้าส่ายศีรษะปฏิเสธ
                                         42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49