Page 45 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 45

TOUKO SUNAHARA


                “คนที่ช่วยคือมาโมรุุคุงต่างหาก”
                ชิซุราอิเบิกตาโต

                “นาคากามิ มาโมรุ คงจ�าไม่ได้สินะ? ถึงเรียนกันคนละช้นป แต่เขาเป็นเพ่อนท ี ่
                                                         ั
                                                                      ื
          สนิทกับเธอมาก อาศัยอยู่บ้านข้างๆ ด้วย”
                “บ้านข้างๆ...”

                      ั
                                  ่
                                   ่
                             ั
                        ่
                                  ี
                        ี
                                                    ี
                                                 ื
                                                       ่
                                                       ี
                                    ็
                                   ี
                                                 ่
                                                             ั
                “ใช่ หลงพย้ายกลบมาทนกเล่าให้ฟงว่าได้เพอนด...พย้ายกลบมาตอนเธอเป็น
          นักเรียน ม.ปลาย งั้นก็น่าจะรู้จักกับมาโมรุคุงประมาณสี่ปได้แล้วมั้ง”
                ชิซุราอิสงสัยว่านาคากามิอาจเป็น ‘M’ แต่ไม่นึกไม่ฝนเลยว่าเคยเป็นเพ่อนบ้าน
                                                                    ื
          ที่รู้จักครอบครัวด้วย
                                           ี
                                    ี
                “หลังเกิดอุบัติเหตุเขามาเย่ยมเธอท่โรงพยาบาลทุกวัน คอยดูแลให้เธอฟื้นตัว
          โดยเร็ว แล้วพอเธอหายตัวไปเขาก็ตามหาแทบเป็นแทบตาย แน่นอนว่าน้าเองก็ช่วยตาม
          หาด้วย น้ายื่นค�าร้องตามหาคนหาย...แต่มาโมรุคุงออกไปตามหาเธอทุกวัน ทุกวันจริงๆ
                                                 ี
          เขาคงรู้สึกว่าเป็นความรับผิดชอบของตัวเองละม้ง ท้งท่อาศัยอยู่บ้านข้างๆ แต่กลับไม่เห็น
                                               ั
                                            ั
          ว่าเธอหายตัวไป ไม่งั้นเขาคงไม่ถึงขนาด...”
                “...อะไรเหรอครับ?”
                                     ่
                                   ิ
                ชซุราอมึนงงกับข้อเท็จจรงทประเดประดังเข้ามา จนเกือบไม่ทันสังเกตเห็นว่า
                 ิ
                                     ี
                     ิ
          สีหน้าของน้าดูแข็งเกร็งขึ้น
                “น้ามารู้ทีหลังว่ามาโมรุคุงลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อตามหาเธอ”
                มาซาฟุมิ ชิซุราอิ เกิดเดือนเมษายน ปหนึ่งเก้าแปดเก้า
                แยกกันอยู่กับพ่อ ไม่มีพี่น้อง
                สูญเสียความทรงจ�าคร้งแรกตอนอายุส่ขวบ พ่อแม่สังเกตเห็นว่าจู่ๆ ท่าทีของ
                                 ั
                                             ี
                                                                    ็
                                          ื
                                                       ็
          ลูกชายก็ดูแปลกไปจงต่นตระหนกมาก แต่เน่องจากตัวเขายังเดก ใช้เวลาไม่นานกกลับมา
                        ึ
                          ื
                                         43
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50