Page 39 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 39

TOUKO SUNAHARA


                อีกฝายหยิบของข้างในออกมาและยื่นให้แบบส่งๆ ชิซุราอิตกใจ
                มัดกระดาษที่แค่ดูก็รู้ว่าฉีกออกมาจากสมุดโน้ต แม้ไม่ต้องไล่สายตาอ่านชิซุราอิ

          ก็รู้ได้ทันทีว่ามันคือไดอารีที่ดึงออกมาจากสมุดโน้ตสันห่วงเล่มนั้น

                “นี่...คุณไม่ได้ทิ้งมันหรอกเหรอ?”
                “ผมก็คิดจะทิ้งอยู่เหมือนกัน แต่เก็บเอาไว้ก็ไม่ได้กินพื้นที่อะไร อยากทิ้งเมื่อไรก็

          ทิ้งได้”

                       �
                                                       ้
                เหมอนกาลงโกหก ตวคอนคงไมไดอยากเกบมนเอาไวหรอก เพราะเกบไวกมแต ่
                                               ็
                                 ุ
                   ื
                                         ้
                                                                  ็
                               ั
                                                                      ็
                                                                     ้
                         ั
                                        ่
                                                  ั
                                                                       ี
          เสี่ยงให้หาเจอเปล่าๆ
                หนึ่งในเบาะแสเพียงไม่กี่อย่างที่เชื่อมโยงไปยังอดีต คุอนคงทิ้งมันไม่ลงเป็นแน่
                ขอบกระดาษเป็นรูวงกลมบ่งบอกว่าเคยติดกับสันห่วง ตัวอักษรลายมือตัวเองท ี ่
                                                �
                                     ั
                                  ั
                                                  ั
                ี
           ุ
          ค้นเคยเรยงรายไปตามเส้นบรรทด บนทกชีวิตประจาวนส่วนหนงของนักศกษาสุดแสน
                                                                ึ
                                        ึ
                                                         ่
                                                         ึ
          ธรรมดา
                                                             ี
                                                           ั
                                                        ี
                                               ื
                                 ึ
                ‘นอนไม่หลับ เลยลุกข้นมาเขียนไดอารี ต่นเต้นอะไรเน่ย ท้งท่ไม่ใช่ประกาศผล
          สอบของตัวเองสักหน่อย
                ถ้าสอบผ่าน ตั้งใจว่าจะซื้อนกคีรีบูนให้เป็นของขวัญ
                แต่ถ้า M สอบไม่ผ่านต้องแย่แน่เลย เพราะมหาวทยาลัยมต้งส่ปแน่ะ คราวน ้ ี
                                                            ี
                                                             ั
                                                               ี
                                                     ิ
          อุตส่าห์จะได้เรียนที่เดียวกันตั้งสองป เอาจริงๆ ไม่ชอบเลยที่ต้องเรียนจบก่อนตลอด แต่
          ดูเหมือน M ไม่ได้สนใจเรื่องนั้น
                เอาเถอะ ถ้าเป็น M ละก็ เชื่อใจได้ว่าไม่มีปญหา
                ถึงเชื่อแบบนั้น แต่ยังไงก็นอนไม่หลับอยู่ดี งั้นมาอธิษฐานดีกว่า’
                                       ั
                                    ึ
                                                         ื
                ชิซุราอิพลิกหน้ากระดาษพ่บพ่บ ไล่สายตาตรวจสอบเน้อหาคร่าวๆ ในไดอาร  ี
          มีส่วนที่เอ่ยถึงอายุของ 'M' อยู่ด้วย
                และไดอารีของกระดาษแผ่นสุดท้าย
                                         37
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44