Page 34 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 34
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 3
่
ึ
ว่ามันคือที่ไหน”
ี
“เร่องแบบน้นอาจแค่บังเอิญก็ได้ กับแค่ของใช้ในครัว ส่วนมากก็เก็บในท่คล้ายๆ
ื
ั
กันไม่ใช่เหรอ”
ี
“ท่ผ่านมาเวลาสูญเสียความทรงจ�า คุณจะอยากรู้เร่องตัวเองมากกว่าน้ อยาก
ี
ื
ื
เจอคนรู้จักด้วย แต่ขณะเดียวกันก็จะคอยระแวดระวังคนอ่นและไม่ยอมเปดใจให้ผมใน
ทันที”
ี
ั
้
ั
ุ
ั
ั
่
่
่
ิ
ื
่
ี
ิ
ื
่
คอนชชดหนกแนนไมหวนไหว ชซราอหลกเลยงการพบเจอเพอนหรอคนทรจก
ี
ุ
ู
ี
้
่
ผ่านคุอน เพราะเกรงว่าจะท�าให้แผนการเกิดช่องโหว่โดยไม่จ�าเป็น แต่ดูเหมือนจะให้ผล
ตรงข้าม
ความทรงจ�าก่อนตกสระน�้าไม่ได้หายไป
ความทรงจ�าท่เลือนรางมีแค่ช่วงเวลาหลังตกลงไปแล้วจนได้รับความช่วยเหลือ
ี
และฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาลเท่านั้น ส่วนที่ลืมไปรวมๆ แล้วน่าจะประมาณหนึ่งชั่วโมงได้
“มาซาฟุมิ คุณคิดจะตลบหลังผมงั้นเหรอ?”
ค�าถามยียวนประสาท ชิซุราอิไม่ตอบ
ลิฟต์มาถึงชั้นบนสุด ประตูเปดออก เดิมทีในชั้นเดียวกันมีเพียงสี่ยูนิตเท่านั้นจึง
ไร้เงามนุษย์ท้งกลางวันและกลางคืน การออกแบบเน้นความเป็นส่วนตัวเร่มต้งแต่ทางเข้า
ิ
ั
ั
ห้อง ประตูรั้วเล็กๆ ขวางกั้น ทางเดินทอดยาวจากรั้วไปจนถึงหน้าประตู
ี
ั
ึ
คุอนเปดประตูร้วและประตูทางเข้าซ่งเป็นอุปสรรคต่อเก้าอ้รถเข็นให้โดยไม่พูด
อะไร และทันทีที่กลับเข้ามาในห้องก็เปล่งเสียงมืดมน
ั
“ท�าไมไม่ขอให้ผู้ชายคนน้นช่วยล่ะ? เม่อวันก่อนก็ด้วย คุณน่าจะรีบจับมือกันและ
ื
ไปในท่ท่พวกคุณอยากไป คุณแสร้งท�าเป็นเล่นละครตบตาผม เพราะต้งใจจะหนีต้งแต่แรก
ี
ี
ั
ั
แล้วไม่ใช่เหรอ?”
ชิซุราอิขยับเก้าอี้รถเข็นที่ติดยางหุ้มป้องกันพื้นสกปรก เคลื่อนลึกเข้าไปในห้อง
32
