Page 32 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 32
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 3
่
ึ
อย่างเป็นกันเองขณะเดินเข้ามาทางนี้ และค่อยๆ ผ่านหน้าชิซุราอิไป
วิวไร้สิ่งกีดขวาง ไร้กระทั่งความพลุกพล่านของวันส่งท้ายป
มีเพียงแสงแดดอ่อนๆ ส่องทะลุผ่านต้นไม้ท่กะพริบส่นไหววิบวับดุจเต้นระบ�า
ั
ี
ไม่เป็นจังหวะอยู่บนทางเท้าสีอิฐ กับผ้าคลุมตักลายตารางสีโทนน�้าตาลของชิซุราอิ
ต้นไม้ใบเขียวชอุ่มแม้กลางฤดูหนาว แสดงว่าคงออกใบเขียวตลอดปเป็นแน่ ไม่
รู้ว่าชื่อต้นอะไร มีผลเล็กๆ สีแดงติดอยู่ในระยะที่หากยืนขึ้นจะเอื้อมมือถึง
แล้วใบหน้าของชิซุราอิก็หันไปทางนั้น ราวกับปลายผ้าพันคอถูกดึง
ชายคนหนึ่งก�าลังข้ามถนนมุ่งหน้ามาทางนี้
ั
ื
ี
ชายคนน้นสวมเส้อผ้าสีด�าแทบไม่เปล่ยนไปจากสัปดาห์ท่แล้ว พอสังเกตเห็น
ี
ชิซุราอิ เท้าของเขาก็หยุดกึก สายตาจดจ้องมาทางนี้เหมือนว่าก�าลังสังเกตท่าทีอยู่
ระยะห่างที่ส่งเสียงไปถึง ระยะห่างที่ยกมือข้างหนึ่งขึ้นก็สามารถกวักมือเรียกได้
อย่างง่ายดาย หากสัญญาณไฟจราจรเปล่ยนก็สามารถขยับเก้าอ้รถเข็นข้ามทางม้าลาย
ี
ี
ไปหาได้เช่นกัน
ชิซุราอิวางมือขวาที่สวมถุงมือลงบนคันโยกเก้าอี้รถเข็นไฟฟ้า
“ช้าจัง”
ชิซุราอิเงยหน้าขึ้นมองคุอนที่ก�าลังเดินลงบันไดมาด้วยสีหน้าแปลกๆ
ท�าหน้าเหมือนเจอของต้งอยู่ผิดท่ผิดทาง ขณะก้าวขาเข้าใกล้เก้าอ้รถเข็นตรงมุม
ี
ั
ี
ทางเท้า
“...นึกว่าหายไปไหนเสียแล้ว”
“พอดีแดดมันแยงตาน่ะ ผมเลยขยับหนีนิดหน่อย”
ชิซุราอิช้ไปยังต้นไม้ออกผลสีแดงจ๋วตรงริมถนน แม้ดวงอาทิตย์ท�ามุมทแยงอยู่
ิ
ี
ึ
เหนือศีรษะ ทว่าแสงแดดจากท้องฟ้าใสก�าลังแกว่งไปมาอยู่ระหว่างใบเขียวโดยไร้ซ่งเงา
30
