Page 38 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 38

หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 3
                                             ่
                                             ึ

          มือน่ารังเกียจของผม”
                                           ิ
                                    ่
                ร่างของชายหนุ่มบนเก้าอลนไถลลงพงพนกเก้าอ เหยียดขาท้งสองอย่างลวกๆ
                                               ั
                                                    ี
                                   ี
                                   ้
                                    ื
                                                    ้
                                                             ั
          ราวกับได้ปลดปล่อยความตึงเครียด
                “ช่างมันเถอะ ผมไม่ถือโทษแม่หรอก ตอนน้ความสัมพันธ์เราถือว่าดีใช้ได้ แม่
                                                 ี
                                      ึ
          พยายามท�าเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดข้น หลังจากน้นแม่ต้องเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาล
                                               ั
          นานกว่าผมเสียอีก คงเหนื่อยใจแหละ”
                ชิซุราอิไม่รู้จะตอบกลับอย่างไร
                               ี
                ล่วงเลยมาจนปานน้แล้วคุอนคงไม่ต้องการค�าปลอบโยนหรือความเห็นอกเห็นใจ
                                 ั
                                                              �
                                                 ี
                                                                    �
                                   ั
          ใดๆ แต่แน่นอนว่าเหตุการณ์คร้งน้นก่อให้เกิดแผลท่มองไม่เห็น แผลช้าเลือดช้าหนอง
          ฝงแน่นไปกับมือข้างขวา
                สาเหตุที่คุอนไม่อาจมีเซ็กซ์จนถึงสุดท้ายได้อาจมาจากความบอบช�้าในครั้งนั้น
                                          ี
                                                          ี
                               ี
                “แผลเป็นของผมมีท่มาท่ไปแบบน้แหละ ส่วนแผลเป็นท่ขาของคุณ ความจริง
                                   ี
          เป็นยังไงผมไม่รู้หรอก ในไดอารีก็ไม่ได้เขียนไว้ด้วย”
                “อย่างนั้นเหรอ...”
                “มานี่สิ”
                จู่ๆ คุอนก็ลุกขึ้นยืน มุ่งหน้าไปยังห้องเก็บอาหาร ชิซุราอิรีบตามไป

                ภายในห้องเล็กๆ มีช้นวางของเรียงรายขนาบสองข้าง เอาไว้สต็อกอาหาร ของใช้
                               ั
             ิ
                                                             ี
                                                        ั
          ในชีวตประจ�าวัน รวมถงเครองใช้ไฟฟ้าในครวทไม่ค่อยใช้งานนก พ้นท่ค่อนข้างคับแคบ
                                                           ื
                           ึ
                                          ั
                              ื
                              ่
                                            ่
                                            ี
                                            ั
          ส�าหรับเข้าไปพร้อมกันสองคน แถมชิซุราอิยังน่งเก้าอ้รถเข็นอีกด้วย จึงตามเข้าไปอย่าง
                                                 ี
          ลังเลใจ
                             ึ
                คุอนใช้มือข้างหน่งดึงกล่องคอนเทนเนอร์แถวล่างของช้นวางของด้านในสุดออก
                                                        ั
                                                                   ี
          มา ภายในกล่องเต็มไปด้วยของใช้ท่เรียกได้ว่าแทบไม่มีประโยชน์ แล้วหยิบกล่องท่ดูเหมือน
                                   ี
          กล่องขนมบางๆ ออกมาจากในนั้น
                                         36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43