Page 17 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 17

TOUKO SUNAHARA


                มือซ้ายของคุอนเข้าเฝือก เน่องจากกระดูกข้อมือร้าว บาดเจ็บจากการพยายาม
                                     ื
          ช่วยชิซุราอิจนตกลงไปในสระน�้าพร้อมกัน

                               ี
                                      ี
                ตลอดสองสัปดาห์ท่ผ่านมาน้คุอนบอกข้อมูลต่างๆ ให้รับรู้มากมาย ชิซุราอิจัด
          ระเบียบข้อมูลเหล่าน้นลงในสมอง บางคร้งก็ต้องนึกตรึกตรอง จับข้อมูลเรียงใส่ช้นในสมอง
                        ั
                                       ั
                                                                  ั
          ใหม่ตามล�าดับที่ควรจะเป็น
                        ึ
                    ้
                                               ิ
                    ึ
                                    ึ
                                    ่
                             ้
                                  ุ
                             ั
                                                          ั
                                                      ั
                                                   �
                                                                  ี
                พอขนมาถงห้องชนบนสดซงกว้างขวางเกนไปสาหรบอาศยอย่กันเพยงสองคน
                                                              ู
                                                            ั
                 ิ
                         ี
          ชิซุราอิก็เร่มเอาของท่ซ้อมาไปเก็บ การใช้ชีวิตด้วยมือเพียงข้างเดียวน้นใช้ชีวิตประจ�าวัน
                          ื
                                                                    ้
                                               ู
                                                                 ็
                                          ี
                                    ้
                                                                       ี
                                                              ึ
                                         ุ
                                                     ่
                                            ่
                                                   ่
                                            ื
                                                     ี
            �
                        ่
                   ่
                     ิ
          ได้ลาบากกวาเดนไมได้หลายอยาง ดวยเหตน้เรองดแลโนนนภายในบ้านจงเปนหนาท่ของ
                                ่
          ชิซุราอิเสียส่วนใหญ่
                “อ้อ ช่วยเอาอันนี้ไปวางที่ชั้นเดิมให้หน่อยนะ”
                ชิซุราอิรับถุงมูสลีออร์แกนิกที่ถูกยื่นมาให้ก่อนถามกลับ
                “ชั้นเดิมคือตรงไหนเหรอ?”
                ในความทรงจ�าซ่งมีเพียงสองสัปดาห์ แม้แต่ต�าแหน่งส่งของภายในบ้านก็ยังจ�า
                                                        ิ
                             ึ
          ไม่ได้ทั้งหมด ตอนนี้ชิซุราอิจึงไม่มีทางรู้ต�าแหน่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนได้เลย
                “อ้อ...โทษที เผลอไป ช้นวางของในห้องเก็บอาหารน่ะ ช้นท่สองนับจากด้านใน
                                                            ี
                                                         ั
                                 ั
          ฝงขวา วางเอาไว้ตรงกลางๆ ชั้นได้เลย รถเข็นเข้าไปได้ใช่ไหม?”
                “อืม มิตสึอากิซังช่วยเคลียร์พื้นที่ให้แล้วเมื่อสัปดาห์ก่อน ขอบคุณนะ”
                “ผมต้อง ‘ขอบคุณ’ ที่ช่วยเอาไปเก็บให้ต่างหาก”
                คุอนยิ้มเฝือน ชิซุราอิส่ายศีรษะ
                “ขอบคุณอะไรกัน...มิตสึอากิซังต้องบาดเจ็บเพราะช่วยผมแท้ๆ นะ?”
                                                                  ิ
                      ุ
                                                              ิ
                                                                       ื
                                                     ิ
                                                                       ่
                                                    ิ
                ชายหน่มท�าหน้ากระอักกระอ่วนเหมือนแสดงปฏกรยาไม่ถูก ชซุราอจึงเคลอน
                                                      ิ
          รถเข็นไปยังห้องเก็บอาหารขนาดสี่เสื่อ ข้างๆ ห้องครัว
                                      2
                             �
                ท่จริงหากใช้ไม้ค้ายันก็พอเดินได้อยู่หรอก แต่ข้นบันไดเป็นอุปสรรคไม่ต่างกัน
                                                   ั
                  ี
                                         15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22