Page 13 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 3
P. 13
TOUKO SUNAHARA
“ทุกคนน่ะ ถึงไม่ได้ความจ�าเสื่อมก็จ�าอดีตไม่ได้เยอะนักหรอก ความสามารถใน
การจดจ�าของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน แต่ทุกคนก็ใช้ชีวิตโดยไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องเหล่านั้น”
“หมายความว่าถึงไม่รู้ก็ไม่เป็นไรง้นเหรอ? แต่ถ้าไม่มีความทรงจ�ามันล�าบากหรือ
ั
เปล่า?”
“ก็ล�าบากแหละ แต่ตอนนี้ฉันอยู่ในช่วงหยุดพักงานด้วย”
ิ
ชิซุราอิไม่ได้เป็นทุกข์ขนาดต้องโอดครวญให้เด็กประถมท่เพ่งเจอกันฟง ในทาง
ี
กลับกันคิดว่าตัวเองโชคดีด้วยซ�้าที่ยังมีความทรงจ�าซึ่งจ�าเป็นต่อการด�ารงชีวิตครบครัน
รู้จักชื่อมากมายในโลกนี้
รู้จักเหตุผล รู้จักระบบโครงสร้าง
มนุษย์นั้นต่อให้ไม่มีความทรงจ�าก็สามารถมีชีวิตรอดได้
่
้
่
้
่
้
่
้
“แลวถาผมลืมเหมือนกันละ จะท�ายังไงดี จะไมรูทั้งชื่อตัวเอง ไมรูวาบานอยูไหน
่
้
จ�าหม่าม้าไม่ได้ด้วยใช่ไหม? รวมถึงคาเครุคุงกับรินะจัง และเรื่องที่ขอสกูตเตอร์ขาไถจาก
ซานตาวันคริสต์มาสด้วย ผมจะลืมไปทั้งหมดเลยนะ? อะ หม่าม้าบอกว่าถ้าเรียกซานตา
เฉยๆ จะไม่มาแหละ! คุณซานตา คณซานตาคลอส! อ้า ถ้าลมคงล�าบากน่าดู ล�าบากมาก
ุ
ื
จริงๆ!”
ระหว่างครุ่นคิดเด็กชายก็ลุกข้นพรวด สงสัยคงตระหนักได้ถึงความล�าบากจน
ึ
กระวนกระวายใจขึ้นมา
ี
ตรงท่กังวลเร่องของขวัญคริสต์มาส จะว่าสมเป็นเด็กก็ใช่ แต่ในอีกแง่หน่งแสดง
ึ
ื
ให้เห็นว่าเด็กชายเป็นคนเอาจริงเอาจังมากแค่ไหน
“ไม่เป็นไร ปกติคนเราไม่ลืมกันง่ายๆ หรอก ตามท่หมอบอก เหมือนสมองฉัน
ี
มีปญหานิดหน่อยน่ะ ดูเหมือนว่าความทรงจ�าจะเคยหายไปหลายครั้งแล้ว”
“อย่างนั้นเหรอ? ที่บอกว่าตกลงไปในสระน�้าใช่ไหม?”
“อืม หัวโดนกระแทกน่ะ แรงกระแทกเป็นสาเหตุท�าให้ลืม”
11
