Page 32 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 32
ISEHARA SASARA
ี
ด้วยความเป็นเด็กหัวไว มาซาโตะจึงจดจ�าเส้นทางท่เหมือนเขาวงกตได้ในเวลา
ไม่นาน ต่อให้อาโอะไม่ลงไปรับก็ข้นมาถูก แต่เพราะอาโอะอยากเจอมาซาโตะเร็วๆ พอ
ึ
จับกลิ่นอายของเด็กชายได้จากที่ไกลๆ อาโอะก็จะรีบลงไปรอรับที่ทางขึ้นเขาทันที ในอก
ตื่นเต้นยินดีทุกครั้งที่เห็นอีกฝายวิ่งขึ้นมาด้วยรอยยิ้มสดใส
“อาโอะ! สุดยอดไปเลย นายรู้ได้ยังไงว่าฉันก�าลังขึ้นมา?”
เด็กชายหอบแฮกๆ ขณะวิ่งมาใกล้ ก่อนเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ
(ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของมาซาโตะน่ะ...เลยรีบมาดักรอเพราะอยากเจอหน้าไวๆ)
พอได้ยินอาโอะตอบเขินๆ มาซาโตะก็ยิ้มร่าแล้วตบตัวมันเบาๆ สองที
ี
ั
“ฉันก็อยากเจอนายเหมือนกัน วันน้มีมันฝร่งทอดกรอบอร่อยๆ ด้วย มากินด้วย
กันเถอะ”
ั
ี
ทุกคร้งท่มาหามาซาโตะจะหอบขนมของตนมาแบ่งให้เสมอ แม้อาโอะจะไม่ค่อย
เข้าใจรสชาติอาหารมนุษย์เพราะกินแต่ดอกไม้สีฟา แต่มันก็ยินดีกินเป็นเพื่อนเพราะเห็น
มาซาโตะมีความสุข
ี
ั
ั
ั
วันน้ท้งคู่ก็น่งอยู่ริมบึงด้วยกันเฉกเช่นทุกคร้ง อาโอะกิน ‘มันฝร่งทอดกรอบ’ ท ี ่
ั
ื
ได้รับมาพลางสอนหนังสือให้เด็กชายไปด้วย เพราะอาโอะจ�าเน้อหาในต�าราเรียนช้นประถม
ั
ได้ทั้งหมดด้วยการเปดดูเพียงครั้งเดียว เรื่องนี้มักท�าให้มาซาโตะทึ่งอยู่เสมอ ในทางกลับ
กัน มาซาโตะจะเป็นคนเล่าเรื่องในหมู่บ้านและกิจวัตรประจ�าวันของมนุษย์ให้ฟง
“จริงสิ! วันนี้ฉันพกของดีมาด้วย”
ื
หลังท�าแบบฝกหัดเสร็จมาซาโตะก็พูดเสียงต่นเต้นเหมือนเพ่งนึกได้ เด็กชายเร่ม
ิ
ิ
คุ้ยของในกระเปานักเรียน แล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งที่พับไว้ออกมา
“ดูสิ! นี่รูปของนายแหละ”
(รูปของฉัน)
อาโอะรู้อยู่แล้วว่ามาซาโตะวาดรูปเก่ง จึงใจเต้นตึกตักขณะกางกระดาษออกด้วย
29
