Page 38 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 38

ทำสสำวของทำนแมทัพ
           ทำ สสำ วข องทำ นแมท ัพ
           กับคนนัก เด็กเลี้ยงม้ำก็เปลี่ยนไปคนแล้วคนเล่ำ ท่ำนว่ำ...”

                  ชำยหนุ่มเข้ำใจว่ำองครักษ์อยำกจะพูดอะไรจึงโบกมือเบำๆ “พำ

           นำงไป!”

                  นี่คือรับปำกไว้ชีวิตนำงแล้วสินะ!
                  จูเหยียนอวี้ได้ยินดังนั้นก็ดีใจมำก ยกมือขึ้นปำดน�้ำ½นบนใบหน้ำ

           ทิ้งไป “ใต้เท้ำ ข้ำมีน้องชำย...”

                  ชำยหนุ่มขมวดคิ้ว
                  นำงรีบเอ่ยปำกรับรองว่ำ “ขอแค่ใต้เท้ำยอมช่วยชีวิตข้ำกับน้องชำย

           ข้ำจะไม่ท�ำให้ใต้เท้ำผิดหวัง”

                  ชำยหนุ่มพยักหน้ำเล็กน้อย องครักษ์เกรำะเหล็กท่อยู่ข้ำงๆ รับ
                                                            ี
                                                             ้
           ค�ำสั่ง เดินตำมจูเหยียนอวี้ไปและอุมจูเซียงอวี่ขึ้นวำงบนหลังมำ ในข³ะที่
                                        ้
           องครักษ์เกรำะเหล็กอีกคนก�ำลังจะพำจูเหยียนอว้ข้นมำน่งบนม้ำของตน
                                                     ึ
                                                    ี
                                                           ั
                    ่
                                                               ิ
                  ู
                                       ่
                               ี
                          ้
                          ึ
                                          ี
                                                                     ื
                                                           ุ
              ิ
                ิ
                                                 ึ
                                             ้
                                                       ่
           หลวซงดไมพอใจขนมำเสยเฉยๆ สงเสยงรองฮดฮดอยำงหงดหงด กระทบ
                                                   ั
           เกือกม้ำลงบนพื้นเต็มแรง
                  องครักษ์เกรำะเหล็กคนนั้นชะงัก “ผู้บัญชำกำร นี่...”
                  เห็นว่ำม้ำคู่ใจแผลงÄท¸ìเพรำะผู้หญิงหน่งคน ชำยหนุ่มดูแปลกใจ
                                                   ึ
                                     ิ
           ไม่น้อย เขำย่นมือไปบีบหูของม้ำเบำๆ อย่ำงตักเตือน หลิวซิงหยุดส่งเสียง
                      ื
                                     ้
           รองและหยุดกระทืบเทำทันที กมหน้ำหงอยรำวกับเด็กที่เสียใจเพรำะโดน
                              ้
            ้
           ดุ
                                                       ั
                  ชำยหนุ่มบีบหูม้ำเบำๆ อีกคร้งอย่ำงใจเย็น ส่งให้องครักษ์เกรำะ
                                           ั
           เหล็กอยู่เก็บกวำดที่เหลือแล้วจึงยื่นมือมำทำงจูเหยียนอวี้
                  เขำหมำยถึงจะให้นำงขึ้นไปขี่ม้ำตัวเดียวกับเขำเช่นนั้นหรือ?
                  จูเหยียนอว้รู้สึกท้งสับสนและหวำดกลัว แต่ก็ไม่ได้ป¯ิเส¸ มือเล็ก
                           ี
                                ั
       36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43