Page 33 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 33
จี้ เ ข อ เ ฉี ย ง
จี้เขอเฉียง
ี
ี
ื
ิ
ขำม้ำคู่ใจของผู้บัญชำกำร แต่ท่เหลือเช่อย่งกว่ำคือม้ำสีนิลท่ปกติไม่เคย
ั
ยอมให้คนแปลกหน้ำคนใดเข้ำใกล้เลยนอกจำกผู้บัญชำกำรคนเดียวตัวน้น
กลับไม่มีท่ำทีจะยกกีบเท้ำข้นมำถีบนำงออกไป เพียงแค่ส่งเสียงร้องเบำๆ
ึ
่
ั
ู
และพ่นลมฟ„ดฟำดทำงจมกรำวกบจะแสดงควำมเยอหยงและควำมไมพอใจ
่
่
ิ
ของตนเท่ำนั้น
่
้
้
่
แมแต่ตัวชำยหนุมเองก็ดูจะแปลกใจกับป¯ิกิริยำของมำคูใจตนไม ่
น้อย เขำเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ใต้เท้ำ ได้โปรดไว้ชีวิตข้ำด้วย!” จูเหยียนอว้ไม่สนใจสำยตำของ
ี
คนรอบข้ำงทมองมำอย่ำงแปลกประหลำด เพยงแค่กอดขำของม้ำเอำไว้
ี
่
ี
แน่น วิงวอนร้องขอชีวิต
ชำยหนุ่มมองดูนำงน่ง หร่ตำลงเล็กน้อย “ข้ำไม่ท�ำเร่องท่ไร้ประโยชน์
ิ
ี
ื
ี
เจ้ำเป็นใคร? เหตุใดข้ำจึงต้องไว้ชีวิตเจ้ำ”
หำกเขำรู้ว่ำนำงเป็นบุตรสำวของขุนนำงต้องโทษ ชีวิตน้อยๆ ของ
นำงคงจะรักษำไว้ไม่อยู่แน่
้
ี
�
ี
ี
จเหยยนอวเม้มริม½‚ปำกอย่ำงขมข่น ตอบโดยเล่ยงคำถำมท่เขำ
ี
ื
ู
ถำมเก่ยวกับตัวตนของนำง “ขอเพียงใต้เท้ำไม่ฆ่ำข้ำ ข้ำยินดีจะท�ำตำม
ี
ค�ำสั่งท่ำนทุกอย่ำง”
ิ
“ช่ำงอวดดีย่งนัก!” เขำไม่โกร¸แต่กลับหัวเรำะออกมำแทน แววตำ
เย็นยะเยือก “เจ้ำคิดว่ำเจ้ำมีสิ่งใดจะท�ำให้ข้ำได้?”
“ข้ำ...”
ี
ี
ี
ข³ะท่จูเหยียนอว้พูดออกมำ นำงก็รู้สึกได้ถึงควำมเย้ยหยันท่ส่อง
ประกำยผ่ำนดวงตำสีนิลคู่น้นของเขำ นำงชะงักไปช่วข³ะ เส้ยวเวลำน้น
ี
ั
ั
ั
นำงได้รับรู้ว่ำตนเองช่ำงน่ำสมเพชนัก ด้วยรูปโฉมของนำงในเวลำน้ยังจะ
ี
31
