Page 29 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 29
อ
เ
ข
จี้เขอเฉียง
จี้
เ
ย
ง
ฉี
มีคนมำ!
จูเหยียนอว้ดีใจมำก ยืนโบกมือขอควำมช่วยเหลืออยู่กลำงถนน
ี
โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ี
ี
“หยุด! แม่นำงน้อยโผล่มำจำกท่ไหนกัน” คุ³ชำยชุดขำวท่อยู่
ด้ำนหน้ำสุดดึงสำยบังเหียนเพื่อหยุดม้ำ มองมำที่นำงแล้วยิ้มพลำงพูด
ื
ื
ี
“ท่ำนซ่อจ่อ เรำต้องรีบเดินทำงต่อ อย่ำมำเสียเวลำตรงน้เลย”
องครักษ์เขำเอ่ยปำกเร่ง
ื
ื
�
“รู้แล้วน่ำ ซ่อจ่ออย่ำงข้ำหิวน้ำบ้ำงไม่ได้หรือ?” คุ³ชำยชุดขำวตอบ
ี
อย่ำงทนไม่ไหว “ข้ำงทำงมีร่มเงำจำกต้นไม้ใหญ่พอดี หยุดพักตรงน้ ทุกคน
ดื่มน�้ำกันเสียหน่อย!”
“ท่ำนซื่อจื่อ...”
ั
ข³ะท่องครักษ์คนน้นยังอยำกพูดโน้มน้ำวต่อ คุ³ชำยชุดขำวก็โดด
ี
ลงจำกหลังม้ำเดินมำหยุดตรงหน้ำจูเหยียนอว้แล้ว เม่อเขำเห็นปำนสีเขียว
ี
ื
ขนำดใหญ่อยู่บนแก้มของนำงก็ตกใจมำก
ี
“ท่แท้เป็นแม่นำงอัปลักษ³์! อัปมงคลเสียจริง ไปซะ ไปซะ อย่ำ
มำขวำงหูขวำงตำข้ำ!” เขำโบกมือด้วยสีหน้ำรังเกียจ
ี
จูเหยียนอว้อดทนแบกรับควำมอัปยศ พยำยำมให้เสียงของตนด ู
นุ่มนวลมีมำรยำท “คุ³ชำย ข้ำน้อยอยำกจะขอน�้ำดื่มสักถ้วย”
�
ื
“น้ำของข้ำ นำงอัปลักษ³์อย่ำงเจ้ำจะด่มได้อย่ำงไร? ยังไม่ไสหัว
ไปอีก!” คุ³ชำยชุดขำวไม่มีควำมเมตตำต่อนำงแม้แต่นิดเดียว
องครักษ์ที่ยืนอยู่ด้ำนหลังเขำเห็นดังนั้นก็เหลือบมำมองนำงอย่ำง
สงสำร ก่อนจะแอบยื่นถุงน�้ำมำให้นำง
“ขอบค³” จเหยยนอว้เอ่ยขอบค³เบำๆ ข³ะท่ก�ำลังจะหันหลง ั
ี
ี
ู
ุ
ี
ุ
27
