Page 24 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 24
ัพ
วข
นแมท
ทำสสำวของทำนแมทัพ
องทำ
สสำ
ทำ
�
ี
“น้ำแกงน่ด่มไม่ได้” จูเหยียนอว้พูดเสียงเบำพลำงยัดก้อนหินปลำย
ื
ี
ี
แหลมคมไปให้น้องชำย “คืนน้เจ้ำห้ำมหลับเด็ดขำด ระวังตัวเอำไว้ เด๋ยว
ี
พี่จะไปหำ”
เม่อจูเซียงอว่เดำได้ว่ำพ่สำวของตนคิดจะท�ำอะไร เขำเบิกตำโต
ี
ื
ี
อย่ำงตกใจ
จูเหยียนอวี้ส่งสำยตำตักเตือนมำทำงเขำ บีบมือเขำเบำๆ ให้เขำ
ถือชำมเปล่ำเดินกลับไป แล้วอ¸ิษฐำนกับตัวเองในใจ
้
้
�
ขอสวรรค์จงเป็นใจ ทำใหทหำรพวกน้นถูกพิษทีเถอะ! ขอรองล่ะ...
ั
ั
อำจเป็นเพรำะสวรรค์ได้ยินค�ำขอของนำง คร่งช่วยำม หลังจำกน้น
ั
ึ
6
เหล่ำทหำรท่ด่มน้ำแกงไก่ลงไปก็ค่อยๆ มีอำกำร เร่มอำเจียนและท้องเสีย
�
ิ
ี
ื
พวกเขำไม่คิดว่ำถูกวำงยำพิษ เพียงคิดว่ำกินของไม่สะอำดจึงพำ
กันวิ่งเข้ำออกป่ำเพื่อปลดทุกข์ ถ่ำยจนหมดเรี่ยวหมดแรงตำมๆ กันไป
ั
ั
ั
ดังน้นในคืนน้นพวกเขำทุกคนจึงนอนหลับสนิทมำก แม้กระท่ง
ยำมที่เ½‡ำเวรกลำงคืนก็อดผล็อยหลับไปด้วยควำมอ่อนเพลียไม่ได้
เมื่อแน่ใจว่ำทุกคนหลับสนิทหมดแลว จูเหยียนอวี้จึงลวงก้อนหิน
้
้
ปลำยแหลมคมออกมำ ใช้ควำมพยำยำมอยู่สักพักเพ่อตัดเชือกท่มัดมือ
ี
ื
ให้ขำด จำกน้นลุกข้นยืนอย่ำงระมัดระวังเพ่อไม่ให้เกิดเสียงดัง เดินคล�ำ
ั
ึ
ื
ทำงไปยังกระโจมของน้องชำย
ี
ั
ั
ี
จูเซียงอว่ตัดเชือกท่มัดมืออยู่จนขำดไปนำนแล้ว ก�ำลังกล้นใจน่ง
ี
ื
รอพ่สำว เม่อมองเห็นเงำร่ำงเรียวบำงด้ำนนอกกระโจมเขำจึงแอบมุดออก
มำอย่ำงระมัดระวัง
6 หนึ่งชั่วยาม เทากับ 2 ชั่วโมง
22
