Page 35 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 35

บทท่สอง
                                          ี













                   “เจ้ำเลี้ยงม้ำเป็น?”

                   ท่ำมกลำงเสียง½นตกท่ดังซู่ซ่ำ เสียงฟ‡ำร้องท่ดังอยู่ไกลๆ แต่เสียง
                                                       ี
                                      ี
                                                               ี
            ของชำยตรงหน้ำท่ลอยเข้ำมำในโสตประสำทของจูเหยียนอว้กลับยังคง
                            ี
            ชัดเจน แ½งไปด้วยแววเผด็จกำรยำกอ¸ิบำย
                                          ี
                                       ุ
                                                                ี
                                                                   ู
                                                               ู
                                                        ่
                                                        ั
                   “ใช่” นำงพยำยำมควบคมเสยงของตนไม่ให้สน นำงร้ดว่ำรปโฉม
                                      ื
                                                           ั
            ของนำงตอนน้ยับเยินแค่ไหน เส้อผ้ำสกปรก ตัวเป‚ยกไปท้งตัว ผมหน้ำม้ำ
                        ี
            ติดหนึบบนหน้ำผำก แต่ก็ปกปดปำนสีเขียวขนำดใหญ่ข้ำงแก้มของนำงไว้
            ไม่มิด
                   ไม่ว่ำใครเห็นสภำพนี้ก็คงไม่อยำกเชื่อค�ำพูดของนำงแน่
                   เห็นว่ำชำยหนุ่มไม่ตอบสนอง หัวใจนำงพลันหล่นวูบ พยำยำม
            อ¸บำยเพอโนมน้ำวอยำงรบรอน “ตอนหนมทำนพ่อของขำเคยเปนคนเลยง
                                                                      ้
               ิ
                                                                      ี
                                                                ็
                                                          ้
                                    ้
                    ่
                                 ี
                       ้
                               ่
                    ื
                                              ุ
                                                 ่
                                              ่
                                             ี
                                                     ั
            ม้ำอยู่นอกด่ำน ข้ำน้อยจึงช่วยท่ำนพ่อเล้ยงม้ำมำต้งแต่เด็ก และเรียนรู้วิชำ
            มำจำกท่ำนพ่อไม่น้อย”
                                                                          33
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40