Page 39 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 39
อ
ฉี
เ
จี้
จี้เขอเฉียง
ข
เ
ง
ย
ึ
คว้ำมือใหญ่ของชำยหนุ่มเอำไว้ อำศัยแรงพยุงของเขำดึงตัวข้นไปน่งบน
ั
หลังม้ำอย่ำงคล่องแคล่ว
ี
ั
ชำยหนุ่มท่น่งอยู่ด้ำนหลังมีกล่นอำยหนักหน่วง นำงพยำยำมท�ำ
ิ
เหมือนว่ำเขำไม่มีตัวตน โน้มตัวลงไปกอดแผงคอของม้ำเอำไว้ ใบหน้ำแนบ
ื
ลงไปบริเว³หูม้ำ กระซิบเบำๆ ว่ำ “เจ้ำช่อว่ำหลิวซิงหรือ? ขอบคุ³มำก
เจ้ำช่วยชีวิตข้ำไว้”
รำวกับว่ำหลิวซิงฟังค�ำขอบคุ³ของนำงออก ปำกของมันแสยะ
ออกกว้ำง ส่งเสียงร้องอย่ำงดีใจแล้วจึงออกตัววิ่งไปข้ำงหน้ำอย่ำงคึกคัก
ึ
ี
ในควำม½ัน เด็กหญิงคนหน่งกอดตุ๊กตำกระต่ำยสีขำวท่เก่ำและ
ิ
ิ
ิ
ขำดเอำไว้แน่น กัดน้วมือและย้มหวำนพลำงกล้งตัวไปมำบนกองฟำงใน
ึ
ิ
คอกม้ำ หลังกล้งตัวเล่นจนพอใจแล้วเ¸อดีดตัวข้นจำกกองฟำง ขำส้นๆ
ั
�
ท�ำให้ท่ำเดินของเ¸อดูคล้ำยนกเพนกวิน เดินเตำะแตะตรงไปทำงม้ำสีน้ำตำล
ตัวหนึ่ง
“ม้ำม้ำ ม้ำม้ำ” เสียงอ่อนนุ่มดังข้นเป็นระยะ ฟังผ่ำนๆ แล้วรำวกับ
ึ
ก�ำลังเรียกว่ำ ‘หม่ำม้ำ’
เ¸อไม่มีแม่ อำศัยอยู่กับพ่อท่ฟำร์มเล้ยงม้ำบริเว³ภำคกลำงตอน
ี
ี
ั
ี
ี
เหนือของสหรัฐอเมริกำต้งแต่เด็ก พ่อมีหน้ำท่เล้ยงและเพำะพัน¸ุ์ม้ำให้
เจ้ำนำย ไม่มีใครอยู่ดูแลเ¸อ ปกติจึงได้แต่เล่นกับม้ำอยู่คนเดียวทั้งวัน
“ม้ำม้ำ จับมือๆ” เ¸อยิ้มแฉ่งพลำงบีบขำม้ำข้ำงหนึ่งเบำๆ ต่อมำ
ก็มุดลงใต้ท้องม้ำวิ่งไปที่หำง มือเล็กดึงหำงม้ำเบำๆ
37
