Page 43 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 43

จี้เขอเฉียง
                                                               จี้ เ ข  อ เ ฉี ย ง
            บ�ำรุงกันไปก็พอแล้ว พ่สำวอย่ำงนำงไม่มีทำงให้เขำต้องกลับไปตกระก�ำ
                                ี
            ล�ำบำกอีกแล้ว

                   “ขอบคุ³มำก แม่นำงเสี่ยวชุ่ย”

                   “เรียกข้ำว่ำเส่ยวชุ่ยก็พอ!” เด็กสำวโบกมือ ดูเหมือนจะเป็นเด็กสำว
                              ี
            ที่มีนิสัยตรงไปตรงมำ

                   นำงยิ้มบำงๆ “เช่นนั้นเจ้ำก็เรียกข้ำว่ำเหยียนอวี้แล้วกัน!”

                            ี
                                    ื
                                                            ี
                            ้
                                ี
                   “เหยียนอว ? น่คือช่อของเจ้ำหรือ? ไพเรำะจริง” เส่ยวชุ่ยพูดอย่ำง
                            11
            อิจฉำ
                   “ชื่อของเจ้ำก็เพรำะเหมือนกัน!”
                   “พอเลย เจ้ำไม่ต้องปลอบใจข้ำหรอก” เสี่ยวชุ่ยท�ำหน้ำมุ่ยแล้วจึง
            ถอนหำยใจยำวๆ “ช่อของข้ำท่ำนแม่ต้งไปม่วๆ พ่สำวข้ำช่อเส่ยวหง ข้ำชอ
                                                              ี
                             ื
                                           ั
                                               ั
                                                    ี
                                                                       ่
                                                                       ื
                                                           ื
            เสี่ยวชุ่ย เฮ้อ!”
                                                      ื
                                        ี
                             ี
                   จูเหยียนอว้มองเด็กสำวท่ดูจะไม่พอใจกับช่อของตนนัก จึงพูดว่ำ
            “น่ำจะดีกว่ำเสี่ยวลู่  จริงไหม?”
                            12
                     ี
                   เส่ยวชุ่ยฟังแล้วชะงักไปช่วครู่ ก่อนจะพยักหน้ำอย่ำงเห็นด้วย “เจ้ำ
                                       ั
            พูดก็ถูก อย่ำงน้อยเสี่ยวชุ่ยก็ฟังดูดีกว่ำเสี่ยวลู่เยอะ ข้ำควรรู้จักพอใจบ้ำง
            สินะ”
                   จูเหยียนอวี้หลุดหัวเรำะพรืดออกมำ เด็กคนนี้น่ำสนใจจริง
                   เส่ยวชุ่ยมองมำท่นำงอย่ำงดีใจ “หัวเรำะออกมำก็ดีแล้ว ข้ำนึกว่ำ
                                 ี
                     ี



            11  เหยียนอวี้ แปลวา หยกงาม
            12  ลู แปลวา สีเขียว ใชในสํานวนวา ‘สวมหมวกเขียว’ ท่มีความหมายวาถูกสวมเขา ขณะท่ ชุย แปลวา
                                             ี
                                                                 ี
            สีเขียวหรือมรกต สวน หง แปลวา สีแดง ถาแปลตรงตัวเสี่ยวหงกับเสี่ยวชุยก็คือ แดงนอย เขียวนอย
                                                                          41
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48