Page 40 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 40

สสำ
           ทำ
           ทำสสำวของทำนแมทัพ
                 วข
                             ัพ
                         นแมท
                    องทำ
                  ม้ำตัวเมียหัวเรำะเสียงเบำ ดูไม่โกร¸สักนิดท่เด็กหญิงดึงหำงของ
                                                      ี
           ตนเล่น มันหันหลังกลับมำใช้จมูกสะกิดตัวเด็กหญิงเบำๆ อย่ำงสนิทสนม
                  “ม้ำม้ำ ดูน้องต่ำยต่ำยของฉันสิ” เด็กหญิงยกกระต่ำยตัวเล็กสีขำว
                                         �
                 ึ
                                  ิ
                       ื
           โพลนข้นมำเพ่ออวด “ฉันเพ่งอำบน้ำให้น้องต่ำยต่ำยไปเม่อวำนเอง! มัน
                                                           ื
           น่ำรักใช่ไหม”
                  “ฮี่~~” ม้ำส่งเสียงร้องเบำๆ
                  เด็กหญิงรับรู้ได้ถึงควำมอ่อนโยนของม้ำ กอดขำของเจ้ำม้ำไว้อย่ำง
           อำวร³์ “ม้ำม้ำ แกก็มำเป็นเพ่อนกับน้องต่ำยต่ำยของฉันดีไหม? พวกเรำ
                                    ื
           มำเล่นด้วยกันสำมคน”

                  “ฮี่~~”
                  “แกรับปำกฉันแล้ว? ฮิฮิ เจ้ำม้ำ ฉันชอบแกจัง แกชอบฉันไหม”

                  “ฮี่~~” ม้ำใช้ลิ้นเลียเด็กหญิง

                  “อื้อๆ มันจักจี้ จักจี้นะ ฮ่ำๆ”

                           ี
                            ื
                  จูเหยียนอว้ต่นมำท่ำมกลำงเสียงหัวเรำะอันไร้เดียงสำของเด็กหญิง
                          ั
                                                      �
                                                                 ี
                  ช่วงชีวิตวยเด็กในฟำร์มม้ำน้นเป็นควำมทรงจำท่สวยงำมท่สุดของ
                                                         ี
                                         ั
                                                 ื
                            ี
           นำง แม้ว่ำจะโดดเด่ยว แต่รอบตัวนำงยังมีเพ่อนม้ำมำกมำย นำงจึงไม่
           รู้สึกเหงำสักนิดเดียว
                                             ั
                                      ั
                                                                  ี
                  นำงคิดถึงตัวเองในตอนน้น ตอนน้นนำงต้งใจเรียนทุกอย่ำงเก่ยวกับ
                                                   ั
                                                                     ็
                                                             ิ
                                               ั
                                                        ้
                                                          ็
                                        �
                   ่
                     ั
                     ่
             ้
                ่
                   ุ
                             ึ
                             ้
                         ื
           มำอยำงมงมน เมอโตขนนำงอยำกทำควำม½นของพ่อใหเปนจรง กลำยเปน
                         ่
           นักกีÌำแข่งม้ำมืออำชีพ แต่กลับเกิดอุบัติเหตุตกจำกหลังม้ำระหว่ำงกำร
           แข่งขันและบำดเจ็บที่ขำ
                  นำงไม่สำมำรถเผชิญหน้ำพ่อที่ดื่มสุรำจนเมำทุกวันเพรำะผิดหวัง
           ในตัวนำงได้ จึงเลือกกลับไปไต้หวันล�ำพัง จนถึงตอนน้นเองนำงถึงได้
                                                          ั
       38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45