Page 37 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 37
จี้ เ ข อ เ ฉี ย ง
จี้เขอเฉียง
ื
อ่อนโยนว่ำ “เจ้ำช่ออะไรหรือ? เจ้ำช่ำงสง่ำงำมนัก! เจ้ำจะช่วยข้ำสักหน่อย
ได้ไหม”
แน่นอนว่ำม้ำไม่สำมำรถตอบกลับอะไรนำงได้ ได้แต่ใช้สำยตำอัน
ั
ี
่
ู
่
ั
หลกแหลมของมนมองมำทนำงอยำงสนใจ จมกพ่นลมฟ„ดฟำดเป็นช่วงๆ
ไม่รู้ว่ำเพรำะรู้สึกสนุกหรือร�ำคำญ?
“อย่ำเพ่งโกร¸สิ” เสียงของจูเหยียนอว้อ่อนลงเร่อยๆ มือเล็กยัง
ี
ิ
ื
ลูบบนตัวม้ำเบำๆ อย่ำงไม่ยอมแพ้ “เจ้ำก็เห็นสถำนกำร³์ของข้ำตอนน ้ ี
แล้ว ให้โอกำสข้ำสักครั้ง! พวกเรำจะต้องเป็นเพื่อนกันได้แน่”
นำงพูดพลำงก้ำวไปข้ำงหน้ำอีกหน่งก้ำว โน้มตัวลงไปแนบใบหน้ำ
ึ
ื
เข้ำกับใบหูของเจ้ำม้ำพลำงกระซิบเบำๆ ว่ำ “แม้ว่ำเจ้ำจะไม่อยำกเป็นเพ่อน
ี
ึ
้
ั
่
้
ี
ุ
ั
ั
กบข้ำนก กแสร้งท�ำเสยหน่อยเถอะ ถือว่ำข้ำติดหนบุญค³เจ้ำหนงครง
็
แล้วกัน ดีไหม หืม?”
ึ
ั
พูดจบนำงจึงถอยออกมำหน่งก้ำว สบสำยตำกับม้ำอีกคร้ง ไม่ม ี
ควำมกลัว ไม่มีกำรขอร้อง มีแต่ควำมจริงจังและจริงใจ
“พวกเรำมำเป็นเพื่อนกันเถอะ!”
ี
ึ
“ฮ่~~” เจ้ำม้ำยกขำหน้ำข้นมำยืนด้วยขำหลังสองข้ำง ร้องเสียงดัง
ฟังชัด
ี
้
สำยฟ‡ำผ่ำลงมำ สะท้อนแสงสว่ำงลงบนใบหน้ำของจูเหยียนอว
รอยย้มบำงๆ บนใบหน้ำของนำงแ½งควำมข้เล่น เพ่มควำมอ่อนโยนให้กับ
ิ
ิ
ี
ั
ี
ใบหน้ำกลมมนได้ไม่น้อย ในเส้ยวเวลำน้นรำวกับว่ำใบหน้ำอันอัปลักษ³์
ของนำงมีรัศมีส่องสว่ำงออกมำ
ี
ึ
ี
องครักษ์นำยหน่งมองมำท่นำง แล้วหันไปมองชำยท่อยู่บนหลังม้ำ
พูดอย่ำงอำจหำญว่ำ “เอ่อ ผู้บัญชำกำร หลิวซิงของท่ำนไม่ค่อยเป็นมิตร
35
